Hank de Tank

Hij had het beloofd en heeft woord gehouden. Henk Otten alias Hank de tank heeft vrijdag aangifte gedaan wegens smaad en laster door zijn oude partij Forum voor Democratie (FVD).

Otten was uit de partij gezet omdat hij met de kas zou hebben gerommeld en zich zelfs aan fraude met overheidssubsidie zou hebben bezondigd. Otten ontkent en wil zijn naam zuiveren. De werkelijke aanleiding tot dit alles: gedoe over betalingen.

Voor sommige aanhangers is Otten echter nog steeds de afvallige bankenpief die uit de kas graait en de volle strontkar open gooit.

Maar zelfs binnen de partij is er onenigheid over zijn uitzetting. Tweede Kamerlid Hiddema vindt dat Otten op een onterechte manier uit het Forum voor Democratie is gezet. 'Het geeft een heleboel commotie en naar mijn beste beschouwing had het zo niet gehoeven.'

Het verlies tot zover: De electorale glans van Forum voor Democratie is alleen maar afgenomen, aldus Maurice de Hond zondag in een peiling. Toegegeven: Otten gooit electoraal geen hoge ogen. Nog niet. Daarvoor moeten de Ottianen nog sleutelen aan een eigen formule: een soort FvD Light wellicht zonder Boleaanse uilen van minerva. Vooralsnog gaat het verlies van de FvD als winst naar de PVV, totdat daar weer de pleuris uitbreekt.

Een GS reaguurder herinnert zich nog de Boerenpartij. Die kwam in 1966 met zeven zetels in de Tweede Kamer. Tot opluchting en leedvermaak van de andere partijen, rolden die zeven mannen al gauw vechtend over straat en was de partij binnen een mum van tijd verdeeld over drie fracties.

Rebellenclub

Luttele maanden na de provinciale verkiezingen is het al helemaal mis met het Forum voor Democratie. De leegloop onder leiding van Henk Otten lijkt ingezet, ook al doet Forum nog zo zijn best om te benadrukken geen enkele opzegging te hebben ontvangen.

De laatste overloper is Cornelis van den Berg, oud-dominee en voormalig kerkhistoricus aan de Vrije Universiteit. In een toelichting zegt hij: 'Ik zie dat Thierry radicaliseert. Ik wist dat hij een man was van de performance, maar hij vervalt nu toch wel erg vaak in grootspraak. Zo beaamde hij in een vraaggesprek dat hij de leidende intellectueel van Nederland was. Dat vind ik allemaal wat kinderlijk. Hij treedt heel erg eigenmachtig op. Heeft een chronische behoefte aan aandacht.'

Otten werd na het kritische interview in NRC flink aangepakt: er waren verwijten over financiële vergrijpen en Otten werd geroyeerd als partijlid. Maar Otten sloeg terug middels 'zetelroof' in de Eerste Kamer. Hij plaatst zich tegenover de ‘borealen’ die Baudet trouw blijven.

Het moddergooien gaat intussen gewoon verder. Robert Baljeu, die voor het FvD in de Staten van Noord-Holland werd verkozen en deel uitmaakte van de partijtop, maar zich inmiddels ook heeft aangesloten bij de rebellengroep van Otten, onthulde een dezer dagen dat Baudet zich laat inspireren door de ideeën van Alfred Rosenberg, de ‘chef-ideoloog van Hitler’ die het begrip boreaal bij de nazi’s introduceerde. Hij deelde op Twitter een foto van een stapel boeken die Baljeu in ontvangst op kantoor mocht nemen.

Rosenberg vond bijvoorbeeld dat de Verenigde Staten zwarte burgers ‘terug’ naar Afrika moest deporteren om te zorgen dat de bevolking wit bleef en ‘omvolking’ te voorkomen.

Andere boeken zijn van Erich Ludendorff, bedenker van de Dolkstootlegende (links complot om Duitsland kapot te maken), Karl Haushofer die het concept Lebensraum bedacht en als enige niet-nazi Ernst Jünger, een schrijver die geweld en agressie verheerlijkte.

Nu maar afwachten of de verbazing hierover leidt tot een nog grotere partijscheuring.

Crisis PR

Hoeveel opgeschoten jongeren in Amsterdam klieren met een verboden nepwapen en een vernielde brandblusser op een verlaten woonboot? Tientallen op zijn minst. Maar de 15-jarige zoon van burgemeester Halsema kwam er groots mee in het nieuws. Dankzij De Telegraaf, die aanvankelijk nog iets suggereerde in de trant van een 'gewapende inbraak'.

Na deze onthulling richtte Halsema zich per brief 'aan de Amsterdammers' om uit te leggen dat het allemaal minder erg was dan door De Telegraaf was opgetekend.

Publicist en communicatieadviseur Onno Aerden constateert bij Elsevier dat de burgemeester de gemeente Amsterdam het bureau Integriteit en wat naasten inlichtte en intern de wens uitsprak dat justitie de affaire niet aan de grote klok zou hangen, hetgeen Aerden een merkwaardige communicatieve blunder vond. 'In alle handboeken staat het: bij werkelijk schadelijk nieuws, zélf meteen naar buiten.'

Als Halsema in juli zelf een bericht had geschreven, had ze de regie op de communicatie in eigen hand gehouden, schrijft Aerden: 'Dan was er geen onvrede ontstaan binnen het OM en had u het uw critici onmogelijk gemaakt u te verwijten dat u de kwestie onder de pet heeft gehouden.'

Daarbij gaat Aerden er gemakshalve van uit dat het OM heeft zitten lekken. Die heeft de zaak zelfs overgedaan aan het OM in Haarlem, om te vermijden dat er een verwijt van bevoordeling of doofpot zou kunnen ontstaan.

De vraag is evenwel: had Halsema die brief überhaupt moeten schrijven? Vermoedelijk niet. Ten eerste omdat maar weinig ouders in soortgelijke omstandigheden zich kunnen richten tot 'alle Amsterdammers', en ten tweede omdat zoals advocaat Evert van den Hout in het Parool terecht stelt Halsema zich alvast is gaan bemoeien met een eventueel strafrechtelijk onderzoek door op voorhand te stellen dat haar zoon geen gewapende inbraak heeft gepleegd. De familie had dat beter kunnen overlaten aan advocaat Plesman, die na de brief de woordvoering op zich nam.

Discriminatieverbod

Reisfotograaf Thijs Heslenfeld heeft aangifte gedaan tegen Facebook om het verwijderen van foto’s van zijn Facebookaccount. Hij wil dat het Openbaar Ministerie (OM) in Amsterdam onderzoek naar het fotobeleid van het platform. Dat dat niet de taak is van het OM mag duidelijk zijn.

Op een van de verwijderde foto's stond een Surinaams meisje met ontbloot bovenlichaam. Die was binnen een seconde verdwenen. Terwijl er niets mee aan de hand was. 

Volgens de fotograaf is het beleid van Facebook in strijd met artikel 1 van de grondwet: discriminatieverbod en het recht op vrije meningsuiting. Heslenfield klaagt dat Facebook gebruikers langzaam maar zeker dwingt in een Amerikaans en puriteinse blik op de wereld om ons heen.

Het probleem is natuurlijk dat het geen mensen maar algoritmen zijn die foto's verwijderen. Ga er maar aan staan: dagelijks worden op Facebook miljoenen foto's geplaatst, waarbij je kinderporno en geweld zoveel mogelijk wilt verbannen. Dat is zelfs met een leger moderators niet te doen.

Dat de gebruikte software steken laat vallen en maar moeilijk onderscheid kan maken tussen foto's zegt meer iets over de beperkte technologie die de komende jaren wel beter zal worden. Bij naaktheid de context belangrijk, zoals de nieuwswaarde of een uiting van kunst. Die context wordt nog altijd begrepen. Het siert Facebook als ze dat eens wat beter uitlegden aan hun gebruikers. 

Verkeerde kant

Jan Dijkgraaf en Jan Roos gaan Ellie Lust aanklagen bij de Raad van Journalistiek, naar aanleiding van beweringen in haar recente documentaire Ellie aan de verkeerde kant. Het blijkt vooral te gaan om advocaat Sidney Smeets die in het programma zegt dat 'mediapersoonlijkheden' als Dijkgraaf en Roos aanzetten tot geweld tegen homo’s.

Nu wil het duo voormalig politiewoordvoerder Ellie Lust aanslagen omdat zij hoor en wederhoor had moeten toepassen en Smeets aanklagen bij de Orde van Advocaten. Roos zou zakelijk schade hebben opgelopen. Vraag niet hoe.

Het kostte Peter Breedveld van Frontaal Naakt - inmiddels aardig thuis in de wereld van beledigingen - weinig moeite om een zootje tweets te verzamelen waaruit blijkt dat Dijkgraaf - een van de grootste journalistieke prusters van het land - behoorlijk geobsedeerd lijkt door homo's. Smeets heeft gelijk: daarmee creëer je een sfeer waarin homohaat wordt aangewakkerd.

Van dat ‘hoor en wederhoor’ krijgt Breedveld volledig terecht ook de slappe lach. 'Alsof Dijkgraaf ooit ‘hoor en wederhoor’ heeft gepleegd, wanneer hij weer eens iemand belasterde, of Femke Halsema voor ‘stinkhoer’ uitschold in één van zijn superjournalistieke analyses van de stand van de maatschappij.'