Bufferstaat

De grootste klap in het gezicht van Poetin was ongetwijfeld het bezoek van de voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, aan Oekraïne en haar belofte van een snellere start van het Oekraïense toetredingsproces tot de Europese Unie.

Het zal niet zoals gewoonlijk een kwestie van jaren zijn, maar van weken, beloofde Von der Leyen.

En dat terwijl Rutte in maart nog zeker wist dat een versnelde toetreding Oekraïne tot EU niet mogelijk was.

Zo'n versnelde toetreding is uiteraard niet zonder risico gezien de corruptie in het land. Het levende voorbeeld is Hongarije. Het is geen geheim dat de meeste EU-diplomaten en -ambtenaren premier Viktor Orbán liever zien gaan dan komen. Brussel is een artikel-7-procedure tegen het land begonnen, een zware maatregel die genomen wordt als een land de rechtsstaat onvoldoende op orde heeft.

Hoewel het EU lidmaatschap niet betekent dat Oekraïne tot de NAVO toetreedt, schuift Europa hiermee steeds verder op richting Rusland. En al helemaal nu buurland Finland wel het NAVO-lidmaatschap wil aanvragen. Rusland heeft herhaaldelijk met militaire actie gedreigd mocht Finland toetreden.

Het is een reden temeer voor Rusland om een eigen bufferstaat te creëren in het Russisch sprekende deel van Oekraïne na de mislukte annexatie van heel het land, liefst met landbrug naar de Krim.

Haast is geboden, want Poetin wil de annexatie van de Donbas naar verluidt op 9 mei als trofee in de lucht kunnen steken. Dan viert Rusland De Dag van de Overwinning. Zolang Oekraïne de verovering van de Donbas niet zal accepteren, blijft de uitkomst van de oorlog voor Poetin ongewis.