Geitenpaadjes

Stuk voor stuk trokken ze hun plannen in: de energiemaatschappijen die hun klanten voor de zoveelste keer wilden confronteerden met een forse tariefverhoging en daarbij niet de regels in acht namen.

De minister waarschuwde en toezichthouder ACM riep herhaaldelijk dat ze een termijn van 30 dagen moesten hanteren, maar ook de koepel gaf er geheel zijn eigen draai aan: 'In de wet is vastgelegd dat voor consumenten een opzegtermijn van 30 dagen geldt. Door de ACM wordt deze 30 dagen termijn nu doorgetrokken naar de tariefswijziging, terwijl dat niet in de wet is vastgelegd.'

Die snelle tariefsverhogingen kwamen natuurlijk niet uit de lucht vallen. Het kabinet is nog bezig om de details uit te werken van het prijsplafond, dus gooien de energieleveranciers er nog snel een bedrag bovenop. Dat allemaal onder het mom dat wie er het er niet mee eens is, kan overstappen naar een concurrent. Maar overstappen is voor de meeste consumenten geen optie, omdat ze dan nog duurder uit zijn.

Langere aankondigingstermijnen hebben volgens de sector zrlf als nadeel dat tariefverlagingen niet snel kunnen worden uitgevoerd. Maar dat is in deze tijden van de brutale annexatie door Rusland niet echt een reeel scenario.

En zo zijn er meer geitenpaadjes die gezocht worden door energiemaatschappijen en die in het nadeel zijn van de consument.

Energiemaatschappijen zijn ook anders gaan salderen bij klanten met zonnepanelen. In plaats van jaarlijks te salderen, doet men dit nu soms ook driemaandelijks of zelfs maandelijks.

In de zomermaanden leveren panelen het meeste op. Dan verbruikt je namelijk het minst, terwijl dit in de winter precies andersom is. Door dit aan het einde van het jaar tegen elkaar weg te strepen, komen velen op het zogenoemde nul op de meter.

Bij maandelijks salderen, krijgen klanten in de zomermaanden bijvoorbeeld 5 eurocent per geleverde kilowatt, terwijl zij zelf in de wintermaanden kilowatts moeten bijkopen voor 80 eurocent per kilowatt. Daarmee schiet de consument met zonnepanelen er soms duizenden euro’s bij in, constateert Max Meldpunt.

De energiemaatschappijen zeggen dan wel dat kwetsbare huishoudens en bedrijven zo snel mogelijk hulp moeten krijgen, zelf doen ze weinig om de consument of ondernemers tegemoet te komen. Want ondanks gestegen inkoopprijzen, wordt er dankzij die prijzen ook forse winsten geboekt. Die dan weer moeten worden afgeroomd.

Sommige supermarkten hebben de prijzen van hun producten bevroren door minder uit te geven aan reclame. Bij energiebedrijven wordt die creativiteit node gemist.