Coronategengeluid

EO-presentator Tijs van den Brink wordt nog dagelijks geconfronteerd met zijn eigen columns en tv-fragmenten uit de coronajaren. Hij besloot zijn rol in die tijd, tegenover criticasters, eens goed te onderzoeken. Had hij meer tegengeluid over de coronamaatregelen laten horen? 'Volgens de criticasters heb ik een grote bijdrage geleverd aan de afbraak van ons land in coronatijd'.

Van den Brink gaat in een tweeluik bij de NPO in gesprek met prominente coronacritici, zoals opiniepeiler Maurice de Hond, journalist Marianne Zwagerman en hoogleraar waarschijnlijkheidsrekening Ronald Meester. 

In dit kader schoof Van den Brink ook aan bij Flavio Pasquino, uitbater van het alternatieve discussieplatform BLCKBX, die Van der Brink het vuur aan de schenen legt. Dat gaat hem niet best af. Pasquino verloor zijn werk als gevolg van corona, en is net als Willem Engel (dansschool dicht), horecaondernemer Nadia Duinker (zaak gesloten) en ondernemer Michel Reijinga, daar nog steeds heel erg boos over. 

Je merkt het aan zijn suggestieve vraagstelling, Pasquino wil graag scoren met feiten waarop nogal wat is af te dingen. Ook is zijn hele houding veel te complotterig. Oversterfte zou per definitie door het vaccin komen en de farmaceutische industrie had een belang bij de pandemie, alsof daaraan een plan ten grondslag lag.

Van den Brink was extra kritisch op Willem Engel, terwijl die volgens Pasquino zinvolle kritiek leverde. Wat Pasquino alweer was vergeten: het was ook de OP1 uitzending waarin Engel doodleuk beweerde dat de ziekenhuizen niet vol lagen met zieke coronapatiënten. Van den Brink stelt terecht dat hij geen ruimte duldt voor onzin.

Pasquino beweert ook dat cremeren in Italië verboden was, waardoor er op tv beelden veel lijkkisten waren te zien, daarmee suggererend dat er een vertekend beeld is ontstaan. De feiten: Alleen al in het eerste coronajaar steeg het aantal sterfgevallen als gevolg van corona in Italië tot ruim 100.000.

In Nederland was er volgens Pasquino geen reden voor paniek, aangezien 98 procent van de positief geteste personen in Nederland niet of nauwelijks klachten had; de focus had zijns inziens uitsluitend moeten liggen op het beschermen van de kwetsbaren; het probleem was net als bij eerdere griepgolven vooral een gebrek aan ziekenhuiscapaciteit. De vergelijking gaat niet op, omdat het verloop van de pandemie en de gevolgen daarvan onvoorspelbaar waren, zeker in het begin. Sommige landen voerden een totaal straatverbod in. Nederland had een milder beleid.

Van de kritiek blijft dan ook niet veel over, behalve misschien dat de bekende viroloog Ab Osterhaus ruim zestig keer werd opgevoerd als deskundige. en het iets te vaak dezelfde poppetjes waren die het woord mochten voeren. De balans had beter gekund.