De NPO durfde de film niet meer uit te zenden omdat de maker van de film, Joey Boink, tijdens de opnames in dienst was van het campagneteam van hoofdpersoon Klaver – betaald door GroenLinks. Schandelijk.
Even leek deze verboden film ook nooit meer vertoond te worden, en in een blik in een ondergrondse kluis te verdwijnen. Maar zo is het niet gegaan. Boink kreeg vrijwel de rechten terug en begint een theatervoorstelling nu het ijzer nog heet is. Morgen al in Carré.
Inmiddels heeft de Nederlandse media de film al mogen zien. En de teleurstelling druipt er van af. NRC: 'De kijker blijft uiteindelijk achter met het gevoel te kijken naar een verzameling campagnemateriaal waarvan later is bedacht: laten we er een documentaire van maken.'
Dat wordt een leeg Carré morgen. Een hoogtepunt moet de kijker alsnog naar de bioscoop trekken: een origineel jeugdfilmpje van kleuter Jesse met gitaar bij een optreden in een zaaltje. De jonge Klaver laat zich niet zomaar wegsturen. Hij steekt z’n hoofd weer door de toneelgordijen, die zojuist gesloten zijn.
Maar inmiddels weten we dat hoewel ook de volwassen Jesse zijn hoofd weer door de toneelgordijnen stak, hij geen premier van Nederland zal worden. Jesse rook heel even aan de macht, maar mag in de Kamer nog hooguit een schalkse blik werpen in een camera en zijn hand door het haar halen.
De nieuwe Obama wordt hij niet meer. De Nederlandse Gandhi ook niet. Kennedy al evenmin. Deze Sixty Minutes of Fame waren in feite zijn afscheid.
Maar er is hoop: het kan zijn dat Jesse terugkeert als Georg Formby. Hij volgt een online cursus ukelele. Daar moet zeker een documentaire over komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten