zaterdag 30 mei 2020

Afleidingsmanoeuvres

Met nog maar een paar maanden te gaan tot zijn herverkiezing, lijkt Donald Trump met de dag nerveuzer te worden. Een fittie met Twitter resulteert meteen in een decreet om sociale media aan banden te leggen. Het beleid van Twitter kon Trump nauwelijks boeien zolang hij zelf met rust werd gelaten.

Daarnaast breekt Trump de relatie met de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) naar aanleiding van Chinese veiligheidswetgeving die de autonomie van Hongkong aantast. Zijn logica: de internationale organisatie loopt aan de leiband van China en is niet transparant geweest over het ontstaan en de ontwikkeling van de coronacrisis.

Het zijn allemaal afleidingsmanoeuvres voor de grootste ramp die een president kon overkomen: ruim 100.000 coronadoden (tegen 50.000 in de rest van de wereld), de consumentenbestedingen op een historisch dieptepunt en de Amerikaanse werkloosheid met 41 miljoen (!) op het hoogste niveau sinds de Grote Depressie uit de jaren dertig.

Het is niet waarschijnlijk dat de Amerikaanse economie in luttele maanden weer op het oude niveau komt. Trumps belangrijkste troefkaart is hem daarmee ontnomen. In de polls kachelt Trump dan ook hard achteruit.

Waar Trump nog enige hoop uit kan putten is zijn relatief zwakke Democratische tegenstander Joe Biden. Die voert letterlijk campagne vanuit zijn kelder. Hoewel Biden leidt in de peilingen, vormt corona een serieus struikelblok op weg naar het Witte Huis. Biden heeft nu nog een paar maanden om zich voor te bereiden op een confrontatie die niet zonder incidenten zal blijven. 

Trump lijkt zich drukker te maken over voormalig president Obama die de laatste maanden steeds vaker van zich laat horen, deze week nog in de kwestie van de dood van George Floyd, maar ook inzake de coronacrisis die hij ten overstaan van een groep oud-medewerkers als een 'chaotische ramp' betitelde. Het duurde niet lang of Obamagate was geboren, de 'grootste misdaad in de politieke geschiedenis van Amerika', maar in feite toch vooral een staaltje nepnieuws, waar niets van overbleef toen Trump vragen van journalisten hierover stelselmatig bleef ontwijken.

zaterdag 23 mei 2020

Aapjes kijken

Als je bij Frontaal Naakt-publicist Peter Breedveld ook maar enigszins uit de pas loopt, en dat is al vaak het geval, ben je al gauw een racist.

Dat geldt ook voor het oordeel over Oost-Aziaten. 'Nog precies zo lomp en bot als het in het begin van de 20e eeuw, overdrijft Breedveld. 'Je kunt in sjieke kwaliteitskranten nog ouderwetse Fu Manchu-karikaturen tegenkomen en geleerde uiteenzettingen over kleine gele mannetjes die alles na-apen wat wij hier in het superieure witte Westen hebben uitgevonden. Kleuters leren op school nog het liedje ‘Hanky Panky Shanghai’, waarbij de juf haar ogen tot spleetjes trekt. 'Sambal bij' is een populair grapje, net als de beschuldiging, al dan niet gekscherend bedoeld, dat Chinese restaurants onze huisdieren in de bami rames verwerken.' Enzoverder.

Breedveld is Japan-kenner. Hij spreekt de taal en komt regelmatig in het land. En dus stoort Breedveld zich aan de Vpro serie Tokidoki van Paulien Cornelisse. Het dient volgens hem allemaal om ons in te peperen hoe geweldig Nederlanders zijn in vergelijking met die rare Japanners. 'Japanse aapjes kijken'.

Breedveld raakt helemaal over de toeren vanwege de 'echt blarentrekkend gênante onzinverhalen over Japan' die Cornelisse in interviews zat uit te braken. 'Dat Japanners geen zonnebril dragen omdat alleen gangsters dat doen, dat ze mondkapjes dragen uit verlegenheid. Echt totale bullshit, geen kut van waar.'

Na bijna een kwart eeuw in Nederland te hebben vertoefd schreven twee Amerikaanse half-immigranten in 1989 een intrigerend essay genaamd The Undutchables over het Hollandse klompenvolkje.

Dat werd een enorme hit, vooral onder Nederlanders zelf. Een verzameling verhalen vol komische overdrijvingen over de Nederlandse moraal, psyche en afwijkingen met soms pijnlijke waarheden, zoals de constatering dat Nederlanders een tolerante reputatie hebben, maar wel de kleinste misstanden in andermans land opmerken.

Tokidoki hanteert dezelfde formule van overdrijving, maar weet wel degelijk de typische eigenschappen en eigenaardigheden van een volk bloot te leggen. Dat is geen racisme, maar een volkomen geaccepteerde stijlfiguur. Dat pakweg achthonderdduizend Japanners niks moeten hebben van de buitenwereld en een zelfverkozen kluizenaarsbestaan lijden en een kwart van de volwassenen onder de 40 nog maagd is kun je bovendien moeilijk onvermeld laten.

vrijdag 15 mei 2020

Ander geluid


De Nederlandse longarts David Prins, werkzaam in het astmacentrum in het Zwitserse Davos, zette een dezer dagen een video met 'een ander geluid' over het coronavirus op YouTube.

In de video zegt hij iets over 5G, over Bill Gates en vaccineren. Hij suggereert ook dat WHO geen onafhankelijke organisatie is, maar aan de leiband van miljardair Bill Gates loopt.

Het duurde niet lang voordat Prins op handen werd gedragen door de meest krankzinnige complotdenkers, zoals die van WantToKnow. 'Wanneer je luistert en dan HOORT wat deze man zegt, is de énige conclusie die je kunt trekken, dat er een agenda is die het Kabinet Rutte uitvoert, die vooralsnog verborgen ligt.'

Dat is niet wat Prins zegt en die realiseerde zich te laat wat hij had losgemaakt. ‘Ik roep in mijn video niet dat een vaccin niet noodzakelijk kan zijn. Het kan bijdragen aan de bestrijding van het virus. Ik steun de ontwikkeling van een veilig vaccin en denk dat het één van de bijdragen kan zijn om het virus te bestrijden.’

Prins kan de hand in eigen boezem steken. Het blijft mij van alles suggereren zonder echt duidelijk te zijn. Maar dat Bill Gates het voor het zeggen heeft bij de Wereldgezondheidsorganisatie is gewoon feitelijk onjuist. Zoals Susanne Uilenbroek bij RTL Nieuws concludeerde: 'Zomaar dingen roepen zonder iets te checken, dan neem ik je niet meer serieus. En je betoog simpelweg afsluiten met "het zijn vragen die ik heb" is niet afdoende. Zoek het dan eerst uit, en maak daarna een video.'


zaterdag 9 mei 2020

Ybeltje TV


Het gaat nog wel even duren voordat Omroep Ongehoord Nederland van oorlogschroniqueur Arnold Karskens op de staatsbuis is te zien.

Met de hakken over de sloot harkte de nieuwe rechtse omroep eind vorig jaar 50.000 leden binnen. Nipt het aantal dat nodig is voor de aspirantstatus. Maar Karskens had zich als journalist niet al te best ingelezen in de zogenoemde peildatum, waardoor de aanvraag op zijn vroegst eind dit jaar wordt behandeld.

Kennelijk om die ongeduldige leden aan het lijntje te houden is al wat 'ongehoorde' content online gezet. Met schedelmeter Joost Niemöller in de gelederen begaf de nieuwe omroep zich al op zeer glad ijs. Maar nu blijkt ON-boegbeeld voormalig VVD-Kamerlid Ybeltje Berckmoes-Duindam nogal geïnteresseerd in eh...'alternatieve onderwerpen'.

Zo was er het gesprek via het omstreden medium Robbert van den Broeke met Pim (Ybeltje mag 'Pim' zeggen) Fortuyn. Recentelijk kwam er nog een video bij waarin PR-man Ronald Heister beweert dat het coronavaccin zomaar eens gebruikt zou kunnen worden om chips te injecteren en zo de mensheid te controleren.

Als je toch echt wilt voorkomen dat die 50.000 aspirant-leden gillend weglopen moet je met dit soort kul aankomen.

Voor journalist Harry Hol aanleiding om een factcheckvideo te maken. Vinden ze bij ON niet leuk. Wel roepen dat alles gezegd moet kunnen worden, zolang het maar geen kritiek is op de omroep zelf. 

En nu dreigt Ongehoord Nederland met een rechtszaak tegen Hol wegens - jawel - laster en smaad. 'Voor iedere dag overtreding eist omroepvereniging Ongehoord Nederland 5000 euro van u, plus inning van eenzelfde bedrag per direct en schakelt daarvoor een deurwaarder in.'

De hamvraag is: zou rouwdouwer Arnold Karskens nu echt gelukkig zijn met Ybeltje, of krijgen we binnenkort de afsplitsing Ybeltje TV?

zaterdag 2 mei 2020

Ontzenuwde redeneringen


De klimaatbeweging is woedend over een door de Amerikaanse filmmaker Michael Moore geproduceerde documentaire Planet of the Humans die de vermeende hypocrisie van de groene beweging blootlegt. Samengevat: De productie van zonnepanelen en windparken leidt tot een enorme vervuiling en het gebruik van biomassa en biobrandstoffen tot massale ontbossing. De milieubeweging strijdt niet langer tegen het kapitalisme, maar werkt ermee samen.

De docu is extra pijnlijk omdat Moore toch wordt gezien als een linkse activist. Maar zijn opponenten vinden dat de film grossiert in ‘ontzenuwde redeneringen’ van de fossiele industrie en vol ‘verdraaiingen, halve waarheden en leugens’ zit. Nu eisen sommige activisten een verbod.

Valt op dat Climategate de film nog niet tot mantra heeft verheven, of zou dat toch iets met de politieke kleur van Moore te maken hebben?

Het is in elk geval een docu die maar al te graag incidenten aangrijpt die niet exemplarisch voor de milieubeweging zijn. Zo is er het fragment waar de dieselgeneratoren werden aangezet op een groen zonnefestival (powered by zonnepanelen) tijdens een regenbui. Het zegt eerder iets over de ontoereikendheid van zonne-energie als het weer even niet meezit.

Ook zoomt de documentaire in op de milieunadelen van biomassa. Bossen verstoken tegen CO2 uitstoot klopt niet. Maar dat vindt de milieubeweging (vooral Greenpeace) inmiddels ook.

Oud-PvdA coryfee Ronald Plasterk lijkt zich wel te kunnen vinden in de strekking van de documentaire, maar toch eerder vanuit de behoefte om contrair te zijn. Hij heeft namelijk ook een luie oplossing. Het is niet te begrijpen dat in de huidige klimaatplannen kernenergie geen dragende technologie is, schrijft Plasterk, met verwijzing naar groene kernenergie, de zogeheten thoriumreactoren. Dat is tegenwoordig het toverwoord voor veel Haagse politici (Baudet, Dijkhoff) die de klepel hebben horen luiden, maar zich niet realiseren dat deze technologie zich nog moet bewijzen en bovendien alles behalve milieuvriendelijk is (hooguit groener dan oude kernenergie).

Leah C. Stokes (Universiteit Santa Barbara) vatte het probleem een dezer dagen treffend samen: There is no perfect solution to our energy challenges.