Platte aarde

Vandaag komen zogenoemde flat-earthers bijeen in een zaaltje in de Openbare Bibliotheek Amsterdam (OBA) om te luisteren naar internationaal bekende platte-aarde-vloggers. De kaartverkoop schijnt nogal te zijn tegengevallen. Misschien omdat maar een kleine één procent van de Nederlanders, 0,9 procent om precies te zijn, denkt dat de aarde niet rond is maar plat.

Organisator Didi Vanh, die in de platte aarde is gaan geloven na de aanslagen op de Twin Towers, vertelt dat het onderwerp opvallend veel vrouwen aantrekt. Heel anders dan bij conferenties over aliens die vooral mannen trekken.

Het geloof gaat zelfs zover dat sommigen denken dat de aarde als schijf wordt omringd door een muur van ijs (Antarctica) en afgesloten door een stolp waarop het sterrenstelsel geschilderd is. Zelfs in de oertijden moet dus iemand al met een heel lange ladder het zwerk hebben staan schilderen. Terwijl er nog geen Karwei in de buurt was, laat staan waterwerende verf. Regenen doet het immers ook in die stolp.

De verdedigers van deze theorie hebben overal wel een antwoord op. Als iemand zegt dat zwaartekracht wat lastig wordt bij een platte aarde, zijn er altijd wel een paar slimmeriken om dat te weerleggen: 'Jouw reactie is gebaseerd op de aanname dat zwaartekracht bestaat maar is dat wel zo? Google maar eens op “does gravity exist” en kijk maar eens hoeveel hits je krijgt.'

Zo gaat dat in platte aarde land: de waarheid wordt bepaald door het aantal hits.

Platte-aarde-vloggers willen nu een cruise huren om als een soort Columbus hun vermeende ijsmuur op te gaan sporen. Kunnen ze beter niet doen. Dan rollen ze niet van de aarde, maar prompt van hun geloof af. 

Cokeschaamte

Minister van Justitie Grapperhaus is volgens Peter Breedveld van Frontaal Naakt al een tijd bezig de schuld van de drugscriminaliteit te leggen bij de gebruiker. Naar aanleiding van de moord op advocaat Derk Wiersum werd dat frame volgens Breedveld moeiteloos overgenomen door allerlei publieke figuren, waaronder schrijver Saskia Noort, die vermanend tweette dat ‘coke-schaamte’ op zijn plaats zou zijn.

Het steeds hardere geweld in de wereld van de drugscriminelen is eerder een gevolg van ons overheidsbeleid dan van mensen die drugs gebruiken, beweert Breedveld. 'Om te beginnen is het verbod op drugs een irrationele vorm van betutteling door fatsoensrakkers, die zich bemoeien met zaken waar ze niks mee te maken hebben. Volwassen mensen is het toegestaan zich een hersenbeschadiging en een levercirrose te zuipen, waarom zouden ze ook niet af en toe een lijntje coke mogen of een shotje heroïne?'

Was het maar zo simpel. De cokeconsumptie in Nederland is uiteraard niet de oorzaak van de huidige geweldspiraal. De problemen hebben te maken met de positie van Nederland en in mindere mate België als het logistieke centrum van de cocaïnehandel in West-Europa. Het gros van de coke is dus niet bestemd voor gebruik in Nederland, maar voor de havens van Rotterdam en Antwerpen. Coke kun je nu eenmaal moeilijk door de lucht transporteren. Lieden die deze transportlijnen in handen hebben proberen die op allerlei manieren te verdedigen. Rivalen worden uit de weg geruimd. Net als in de jaren tachtig het geval was met de toen florerende hasjhandel. Het verschil: het gaat tegenwoordig om veel grotere bedragen.

De aanpak is systematische verstoring van die transportlijnen: ontmantel het businessmodel, snijd de geldstromen af en grijp elke gelegenheid aan om de regisseurs aan de bovenkant kaal te plukken. De vraag die nog te weinig gesteld wordt is of Nederland niet veel meer internationale hulp moet krijgen bij deze war against drugs.

Gouden Eeuw

De politieke correctheid lijkt volledig doorgeschoten met het plan van het Amsterdam Museum om de term Gouden Eeuw in de ban te doen. Dat wil zeggen, afschaffen hoeft nou ook weer niet, maar er moet meer ruimte komen voor de schaduwkant van deze periode. Wat doorgaans geassocieerd wordt met nationale trots, voorspoed, vrede, weelde en onschuld is, volgens het museum, evenzeer een periode van ‘armoede, oorlog, dwangarbeid en mensenhandel’.

Alsof we dat niet wisten.

Op sociale media werd de 'Zwarte Pieten-discussie op museumniveau', aangezwengeld door 'staatnamenbordjesverwijderaars', meteen veroordeeld.

Premier Rutte noemde het plan van het museum 'onzin waar hij niets mee kan' en minister Slob wordt 'heel erg moe' van dit soort discussies. Het Knipmes ook.

Het heeft weinig zin om hedendaagse waarden te projecteren op tijden waarin de mensheid er andere normen op nahield. Het heeft ook weinig nut om die periode 'opnieuw in te kleuren'. Het was immers ook een tijd van economische bloei, handel en kunst.  Het is de taak van musea om de geschiedenis vanuit verschillende perspectieven uit leggen, maar niet om die in een zwart kader te plaatsen.

Over vijfhonderd jaar vinden we de huidige tijd met zijn vijfdaagse werkweek en consumentisme vermoedelijk ook barbaars. Maar zo hebben de tijdgenoten het niet beleefd.

Trigger happy

Politieagenten worden alsnog uitgerust met een taser, zegt justitieminister Ferd Grapperhaus ligt. Hij ziet geen belemmeringen voor de invoering van het stroomstootwapen, maar vraagt wel om geduld. Er is nog wel overleg nodig omdat er zorgen zijn over het gebruik van het wapen tegen mensen met een psychische aandoening.

Tegenstanders zijn er volop. Ook Peter Breedveld, die maar al te graag suggereert dat de politie bij voorkeur zelf geweld gebruikt. Vooral tegen burgers een donkere huidskleur hebben. Die hoeven maar op een dure fiets te rijden om het met die gewelddadige, trigger-happy politie aan de stok te krijgen. Zie ook de zaak Mitch Henriquez.

Ook zou de politie volgens Breedveld een gigantisch racisme-probleem hebben en - als gewapende tak van de PVV (...) - maar al te graag losgaan op ‘kankermongolen en kutafrikanen’.

Om vervolgens ook nog te beweren dat het geweld tegen de politie afneemt, althans volgens een een artikel van drie wetenschappers in Akerbooms lijfblad, het Tijdschrift voor de Politie. Niet echt waar. Het geciteerde onderzoek dateert alweer van enkele jaren terug en beweert dat het geweld tussen burgers in de samenleving afneemt en dat het aantal agenten dat gewond raakt door burgergeweld ook daalt. Maar dat zegt niets over de agressieve jegens de politie.

De cijfers die anno 2019 worden aangehaald - vier keer per dag wordt een politiemedewerker ergens in Nederland bedreigd. Dertien keer per dag wordt een agent beledigd. Twee keer per dag wordt een politiemedewerker mishandeld. Een keer per week probeert een automobilist op een agent in te rijden. Om de dag maakt een agent een melding van poging tot doodslag op hem of haar - worden uiteraard niet aangehaald.

Pas sinds 2017 publiceert de politie landelijke cijfers. Dat jaar werd er 9.598 keer melding gemaakt van agressie. In 2018 ging het om 10.593 meldingen. Dit jaar staat de teller op 5.100 meldingen.

Alleen dreigen met een taser werkt al, beweren agenten. 'Als je dat ding hoort knetteren, gaan je nekharen overeind staan.'

Daarin schuilt uiteraard een gevaar. Er zijn onderzoeken die suggereren dat de inzet van tasers juist agressie uitlokken. Daar staat tegenover dat van tasers en bodycams ook een afschrikwekkende werking hebben. En dus zal de juiste balans moeten worden gevonden.