zaterdag 23 mei 2020

Aapjes kijken

Als je bij Frontaal Naakt-publicist Peter Breedveld ook maar enigszins uit de pas loopt, en dat is al vaak het geval, ben je al gauw een racist.

Dat geldt ook voor het oordeel over Oost-Aziaten. 'Nog precies zo lomp en bot als het in het begin van de 20e eeuw, overdrijft Breedveld. 'Je kunt in sjieke kwaliteitskranten nog ouderwetse Fu Manchu-karikaturen tegenkomen en geleerde uiteenzettingen over kleine gele mannetjes die alles na-apen wat wij hier in het superieure witte Westen hebben uitgevonden. Kleuters leren op school nog het liedje ‘Hanky Panky Shanghai’, waarbij de juf haar ogen tot spleetjes trekt. 'Sambal bij' is een populair grapje, net als de beschuldiging, al dan niet gekscherend bedoeld, dat Chinese restaurants onze huisdieren in de bami rames verwerken.' Enzoverder.

Breedveld is Japan-kenner. Hij spreekt de taal en komt regelmatig in het land. En dus stoort Breedveld zich aan de Vpro serie Tokidoki van Paulien Cornelisse. Het dient volgens hem allemaal om ons in te peperen hoe geweldig Nederlanders zijn in vergelijking met die rare Japanners. 'Japanse aapjes kijken'.

Breedveld raakt helemaal over de toeren vanwege de 'echt blarentrekkend gênante onzinverhalen over Japan' die Cornelisse in interviews zat uit te braken. 'Dat Japanners geen zonnebril dragen omdat alleen gangsters dat doen, dat ze mondkapjes dragen uit verlegenheid. Echt totale bullshit, geen kut van waar.'

Na bijna een kwart eeuw in Nederland te hebben vertoefd schreven twee Amerikaanse half-immigranten in 1989 een intrigerend essay genaamd The Undutchables over het Hollandse klompenvolkje.

Dat werd een enorme hit, vooral onder Nederlanders zelf. Een verzameling verhalen vol komische overdrijvingen over de Nederlandse moraal, psyche en afwijkingen met soms pijnlijke waarheden, zoals de constatering dat Nederlanders een tolerante reputatie hebben, maar wel de kleinste misstanden in andermans land opmerken.

Tokidoki hanteert dezelfde formule van overdrijving, maar weet wel degelijk de typische eigenschappen en eigenaardigheden van een volk bloot te leggen. Dat is geen racisme, maar een volkomen geaccepteerde stijlfiguur. Dat pakweg achthonderdduizend Japanners niks moeten hebben van de buitenwereld en een zelfverkozen kluizenaarsbestaan lijden en een kwart van de volwassenen onder de 40 nog maagd is kun je bovendien moeilijk onvermeld laten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten