Ethicus

Toen hij pedofielenclub Martijn in 2014 verdedigde werd dat nog gezien als onderdeel van zijn professie. Strafrechtadvocaat Sidney Smeets was toen al wel een van de ondertekenaars, naast onder anderen Freek de Jonge, Arnon Grunberg en Tommy Wieringa, van een oproep om de club niet te verbieden.

In een weerbare democratische samenleving horen juist de impopulaire meningen beschermd te worden, vonden Smeets en zakenpartner Spong. Vrijheid van meningsuiting heeft alleen betekenis als het ook, of juist de impopulaire meningen beschermt. Meningen dus waar niet iedereen het mee eens is en die sommigen zelfs aanstootgevend vinden.

Hij wilde Kamerlid worden om de belangen te verdedigen van de LHBTQ-gemeenschap en eind deze maand zou zijn boek Het porseleinen huwelijk. Hoe de homo-emancipatie in Nederland vastliep verschijnen.

Maar het liep anders: zijn verdediging van Martijn krijgt een nare bijsmaak in het licht van de recente onthullingen rond zijn seksuele gedrag, waarbij Smeets zelf een voorkeur blijkt te hebben voor minderjarige jongens, die hij actief benaderde. Jongens die zijn gedrag zo discutabel vonden dat ze bij D66 aan de bel trokken.   

Nu moet zelfs de Gaykrant vaststellen dat Smeets bepaald ‘geen ethicus’ is en dringt de vraag zich op of het ‘binnen alle wettelijke kaders wel gepast is dat een gevierde advocaat en schrijver van 45 jaar in een niet onaanzienlijke machts- en gezagspositie dit soort berichten verstuurt, zonder zich bewust te zijn van de maatschappelijke machtsdynamiek en van wat maatschappelijk ethisch verantwoord is’.

En zo eindigt van de ene dag na de andere de loopbaan van de altijd onberispelijk geklede Smeets. Die ook niet meer hoeft terug te keren bij het kantoor van Spong en voor wie het erg lastig wordt om een eigen geloofwaardige praktijk op te zetten. Smeets heeft zelf een 'periode van bezinning' aangekondigd.