Pim leeft

Pim leeft. Tenminste in de annalen van schokblog GeenStijl, dat na vijftien jaar terugblikte op de dag dat Fortuyn bekend maakte dat hij actief zou worden in de Nederlandse politiek.

De 'redactie' besloot voor de verandering maar eens een serieuze obade te tikken, waarin de superlatieven niet van de lucht zijn: 'De politieke impact die Fortuyn in maar vooral ook ná deze korte periode heeft gehad is bijna niet te bevatten. Met zijn charisma, messcherpe analytische vermogen én humor en zelfspot was hij een unieke politicus die vele kiezers uit alle lagen van de bevolking aansprak.'

Gevolgd door een reeks van Fortuyn oneliners, waarin vooral de islam en Marokkanen het moeten ontgelden.

Maar de afloop is bekend. De LPF maakte na zijn dood geen van zijn beloftes op het gebied van de gezondheidszorg en immigratie waar, omdat men ruziënd ten onder ging. Het is de vraag of Fortuyn, die naderhand op een veel te groot voetstuk werd gezet, vanwege zijn temperament de ondergang nog niet veel sneller had bespoedigd. Daarvoor was hij ook te zeer met zichzelf bezig.

Van de erfenis van Fortuyn is feitelijk niets over. Voor Wilders was Fortuyn geen inspiratie, zoals voormalig LPF woordvoerder Mat Herben een aantal jaren terug nog eens bevestigde: 'Fortuyn was eigenlijk geen politicus, maar een zakelijk bestuurder. Het politieke spel, waarin Wilders excelleert, was aan hem niet besteed. Pims voorstellen waren ook veel realistischer dan die van Geert. Fortuyn geloofde nog in oplossingen, Wilders straalt steeds vaker uit dat hij al lang weet dat het met Nederland nooit meer wat wordt.'

Populistische erupties hadden ook zonder Fortuyn hun beslag gekregen, constateerde Peter Kanne al eens in zijn boek Gedoogdemocratie. Die trend was buiten Nederland al zichtbaar. Ook de economische en sociale speerpunten, zoals de kritiek op het ‘managerialisme’ en het pleidooi voor kleinschaligheid in onderwijs en zorg, zijn volgens experts niet als een fortuynistische nieuwigheid te kwalificeren.

Kortom, het enige waarvoor Fortuyn door GeenStijl nog altijd een 'groot politicus' gevonden is simpel een handvol uitspraken over 'een vijfde colonne van mensen die het land naar de verdommenis willen brengen.' Oftewel, het soort taal dat de Roze Khmer nu al een decennium lang uitslaat.