Kryptoniet

Ze moet officieel nog worden voorgedragen, maar Kamala Harris is in de polls Donald Trump al op één procentpunt genaderd. Hadden de Republikeinen zich ingesteld op een overwinning op de bejaarde Joe Biden, waarbij de mislukte aanslag op Trump ook al in zijn voordeel leek uit te pakken, nu lijken de rollen compleet omgedraaid. Kamala is wat groen kryptoniet voor Superman is, een fictief materiaal dat zijn krachten ontneemt en hem zelfs fataal kan worden.

De peiling van The New York Times laat zien dat Harris het onder bepaalde doelgroepen beter doet dan haar voorganger: met name onder jongeren tot 30 jaar en Amerikanen met een latino-achtergrond, twee groepen die Biden moeilijk wist te bereiken.

Haar eerste campagnerally in swing state Wisconsin was energieker dan menig optreden van Trump. De toon werd gelijk gezet: Harris als openbaar aanklager versus de veroordeelde crimineel. 'Ik ken het type Trump', aldus Harris.

Het maakt het campagneteam van Trump duidelijk nerveus. Er werd meteen een klacht ingediend bij de Federale Verkiezingscommissie (FEC) omdat de Democraten de wetten rond campagnefinanciering zouden hebben overtreden door Bidens campagnefondsen te gebruiken voor die van Harris. Trump lijkt verder onder het volgende presidentiële debat uit te willen wurmen.

Maar het is geen gelopen race voor Harris. Die bijvoorbeeld makkelijk kan worden aangevallen op haar weinig succesvolle pogingen om de migratie uit Midden-Amerika terug te dringen, een belangrijk thema voor Amerikaanse kiezers. En het idee van een eerste vrouwelijke president zal nog moeten landen in conservatief Amerika.

Des te belangrijker is haar keuze van vicepresident. De naam van J.B. Pritzker gaat intussen rond als haar running mate. De gouverneur van Illinois was investeringsbankier en erfgenaam van de Hyatt-hotelketen. Zijn vermogen bedraagt naar schatting 3,5 miljard dollar (3,2 miljard euro). Hij staat verder bekend als een felle criticus van Donald Trump en een vaardig economisch bestuurder. Niet onbelangrijk omdat een man als Pritzker vertrouwen kan wekken bij het bedrijfsleven.

De nek-aan-nek-race belooft in elk geval weinig goeds voor Trump, want Harris moet formeel nog aan de finish verschijnen en ze heeft Trump al praktisch ingehaald.

Vriend van Volkert

Argos-journalist Eric Arends kreeg alweer een tijd geleden een vertrouwelijk politierapport in handen en begon een zoektocht naar een geheimzinnige man die er maandenlang van werd verdacht de wapenleverancier van Volkert van der G., de moordenaar van Pim Fortuyn, te zijn. Een oud-plofkraker die banden had met topcrimineel Stanley Hillis en op de radar stond van de inlichtingendienst. Die niet alleen boven Volkert woonde, maar ook nog eens in de buurt van een van de leden van de Hofstad broers. Dat kon geen toeval zijn, dacht Arends, en deed een jaar lang onderzoek resulterend in een bloedstollende podcastserie.

De oplettende luisteraar hoorde echter al meteen bij het nagesprekje met de presentatrice van dienst dat de serie zou eindigen in een anticlimax, want hij had de desbetreffende man Paul Molhoek - op het rechte pad gekomen als gitaarleraar - inmiddels gesproken en die had zo'n beetje alles uit het politierapport ontkend.

Zeven afleveringen lang groeide de frustratie van Arends dat hij maar niet bevestigd kreeg wat hij vermoedde en ook Officier van justitie Koos Plooij moest hem in de laatste aflevering teleurstellen. Strafrechtelijk was niet veel meer blijven liggen. Want Molhoek was weliswaar heel even in beeld geweest als verdachte, het wapen waarmee Volkert Fortuyn had geschoten had hij in een café in Ede gekocht en niet van Molhoek. Die tot overmaat van ramp ook nog kwam te overlijden tijdens de voorbereidingen van de podcast, en het antwoord op brandende vragen dus schuldig moest blijven.

'Hoe een interview vol bijzondere ontboezemingen de journalistieke zoektocht van Eric een curieuze wending geeft,' heette de aflevering waarin Molhoek zelf aan het woord kwam en die klonk in alle opzichten behoorlijk openhartig. De verbazing over het feit dat hij tegenover een Hofstad verdachte had gewoond klonk authentiek, alleen vertelde hij niet meteen dat hij in Wageningen was gaan wonen om een wietplantage op te zetten. Waar Volkert trouwens niet bij betrokken was.

Zijn ex-vrouw en directe familie konden zich niet voorstellen dat Paul voor inlichtingendiensten zou gaan werken - want te vaak in aanraking gekomen met justitie - en het is ook al niet logisch: informanten van de AIVD kun je moeilijk naar Amersfoort sturen om een praatje met leden van de Hofstad groep te maken, meestal zijn informanten direct-betrokkenen die al diep in het milieu zitten. En het contact met Volkert beperkte zich uiteindelijk tot een paar kooketentjes.

Toeval bestaat niet, zegt Paul Herrie, een oud-agent van de Binnenlandse Veiligheidsdienst (BVD) die informanten runde binnen de criminele groep van Stanley Hillis. Maar als deze podcast iets duidelijk maakt is dat toeval wel degelijk bestaat. Een van de broers van Molhoek was uitgerekend de bewaker van Volkert in Scheveningen.

Broos

De guillotine is niet gevallen, maar de crisis is niet van de baan, analyseerde VRT VS-correspondent Björn Soenens afgelopen dagen met betrekking tot Joe Biden.

Die gaf zijn eerste solo persconferentie sinds het rampzalige debat met zijn Republikeinse uitdager Donald Trump eind juni.

Inhoudelijk heeft Biden geen steken laten vallen, maar twee gênante versprekingen over vicepresident Kamala Harris (Trump) en Oekraïens president Zelenski (Poetin) hebben de onrust bij de Democraten niet weggenomen.

Intussen hebben meerdere partijgenoten, geldschieters en beroemdheden Biden laten verstaan dat het genoeg geweest is. Veertien Democratische Congresleden hebben Biden al opgeroepen plaats te maken. Onder hen George Clooney en voormalig voorzitter van het Huis van Afgevaardigden Nancy Pelosi. 

Een groep van 24 voormalige Democratische leden van het Amerikaanse Congres heeft vrijdag een brief gepubliceerd waarin ze president Biden oproepen een open conventie te houden en andere kandidaten de kans te geven zich kandidaat te stellen voor de presidentsverkiezingen.

Een aantal belangrijke Democratische donateurs weigert hun eerder toegezegde miljoenen vrij te maken zolang Biden in de race voor zijn herverkiezing blijft. Het zou gaan om een totaalbedrag van 90 miljoen dollar, omgerekend 85 miljoen euro.

Komende week begint de partijconventie van de Republikeinen, waar Donald Trump officieel zal worden aangesteld als kandidaat. De Democraten zouden de aandacht daarvan kunnen afpakken door Biden zich te laten terugtrekken of andere kandidaten aan te kondigen, maar vooralsnog is Biden dat niet van plan.

Om Trump te verslaan is echter een sterke energieke tegenstander nodig. Een volgend debat zal wellicht niet zo desastreus verlopen als de afgelopen weken, maar veel Amerikaanse kiezers zullen zijn broze gezondheid meewegen en dat kan volledig verkeerd uitpakken.

Vuurdoop

Over de vuurdoop van Dick Schoof zal nog lang worden nagepraat. En niet alleen vanwege het onderlinge geruzie tussen de regeringspartijen, dat aantoont dat de basis onder de ministersploeg behoorlijk broos is. Met bewindslieden die ongetwijfeld wederom uit hun rol zullen vallen.

Schoof oogde als een leraar die nog maar net de namen van zijn nieuwe leerlingen had onthouden (behalve die van Adema) en geen kwaad woord over zijn klas wilde horen, maar al meteen de eerste leerling tot de orde moest roepen, want stout geweest op Twitter. Onwennig richtte Schoof, de eeuwige ambtenaar, zich tot de voorzitter, maar in de loop van het debat werd hij losser en zijn antwoorden preciezer. Dit is geen man wiens geheugen hem in de steek zal laten.

In zijn eerste Kamerdebat ooit werd Schoof door PVV-leider Geert Wilders weggezet als ‘slappe hap’ omdat Schoof naar zijn smaak niet genoeg weerwoord bood tegen de oppositie die vol de aanval opende op PVV-minister Marjolein Faber (Migratie) en Reinette Klever (Buitenlandse Handel).

Maar er speelde nog wat anders: de linkse oppositie had zich voorgenomen om gelijk de aanval te openen op een kabinet dat nog moet presteren en in korte tijd het hoofdlijnenakkoord moet uitwerken in een regeerprogramma. Al meteen werden er eisen gesteld die onmogelijk konden worden gehonoreerd.

En de linkse oppositie deed er echt alles aan om de gloednieuwe locomotief van de rails te duwen door veel te lang door te gaan op omstreden uitspraken van sommige PVV bewindslieden. En door allerlei kansloze moties in te dienen: de motie van wantrouwen tegen het hele kabinet die Denk en de Partij voor de Dieren hadden ingediend, sneuvelde. Evenals de motie van wantrouwen tegen de PVV-ministers Faber en Klever.

De kop is eraf, nu aan de slag, besloot Schoof. 'Ik weet als marathonloper dat er momenten zullen komen die moeilijker gaan. Maar deze hobbel, verwacht je niet in de eerste kilometer. We gaan dát doen wat veel te lang niet goed is gegaan in ons land, om het beter te maken.' De locomotief stoomt nog even door.