Schoof oogde als een leraar die nog maar net de namen van zijn nieuwe leerlingen had onthouden (behalve die van Adema) en geen kwaad woord over zijn klas wilde horen, maar al meteen de eerste leerling tot de orde moest roepen, want stout geweest op Twitter. Onwennig richtte Schoof, de eeuwige ambtenaar, zich tot de voorzitter, maar in de loop van het debat werd hij losser en zijn antwoorden preciezer. Dit is geen man wiens geheugen hem in de steek zal laten.
In zijn eerste Kamerdebat ooit werd Schoof door PVV-leider Geert Wilders weggezet als ‘slappe hap’ omdat Schoof naar zijn smaak niet genoeg weerwoord bood tegen de oppositie die vol de aanval opende op PVV-minister Marjolein Faber (Migratie) en Reinette Klever (Buitenlandse Handel).
Maar er speelde nog wat anders: de linkse oppositie had zich voorgenomen om gelijk de aanval te openen op een kabinet dat nog moet presteren en in korte tijd het hoofdlijnenakkoord moet uitwerken in een regeerprogramma. Al meteen werden er eisen gesteld die onmogelijk konden worden gehonoreerd.
En de linkse oppositie deed er echt alles aan om de gloednieuwe locomotief van de rails te duwen door veel te lang door te gaan op omstreden uitspraken van sommige PVV bewindslieden. En door allerlei kansloze moties in te dienen: de motie van wantrouwen tegen het hele kabinet die Denk en de Partij voor de Dieren hadden ingediend, sneuvelde. Evenals de motie van wantrouwen tegen de PVV-ministers Faber en Klever.
De kop is eraf, nu aan de slag, besloot Schoof. 'Ik weet als marathonloper dat er momenten zullen komen die moeilijker gaan. Maar deze hobbel, verwacht je niet in de eerste kilometer. We gaan dát doen wat veel te lang niet goed is gegaan in ons land, om het beter te maken.' De locomotief stoomt nog even door.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten