Lawaaiman

De Damschreeuwer die gisteren voor de twee minuten stilte gisteren werd opgepakt was in elk geval niet Lawaaiman Rogier Meijerink. Die mocht van de rechter niet protesteren omdat hij een bedreiging vormde voor de openbare orde.

Meijerink, anders dan zichzelf lijkt hij niet te vertegenwoordigen, betrekt het kolonialisme bij de herdenking. Hij vindt het een schande dat ook 'oorlogsmisdadigers worden herdacht', oftewel de Nederlandse militairen die sneuvelden tijdens de oorlog tegen onafhankelijkheidsstrijders in het toenmalige Nederlands-Indië.

Meijerink. Al een leven lang in de contramine. In Utrecht kennen ze Rogier toch vooral als woordvoerder van lokale krakers. Ook was hij betrokken bij Groenfront, dat zich verzet tegen herrievliegtuigen van de NAVO bij het Limburgse Schinveld. Voor het gooien van een waterverfboom werd hij veroordeeld. Maar niet alles is politiek gemotiveerd: kraken was lange tijd toch vooral een vorm van leven. Leven deed hij bewust zonder geld. Eten haalde hij uit vuilcontainers van de supermarkt.

Er lijkt maar weinig structuur te zitten in dat actievoeren van Rogier. Dat zwabbert alle kanten op. Toen Ruud Lubbers overleed, tweette Meijerink 'weer een aanrader minder'. 1 mei is de dat 'dat witte mannen uit de lagere economische klasse met elkaar gaan vechten'. Met Sinterklaas had Meijerink ook al een probleem.

Soms is Meijerink wat langer van stof. Dan leren we dat we 350 jaar lang miljoenen 'mensen (hebben) onderworpen aan een systeem gelijk aan die Übermensch und unter Mensch ideologie, alleen in onze variant heette dat ‘Europeanen’ en ‘Inlanders’. En die verwerpelijke ideologie passen wij vandaag de dag toe als we bepalen welke Nederlandse oorlogsslachtoffers we wel of niet herdenken tijdens de nationale dodenherdenking.' Ook vindt Meijerink het verwerpelijk dat Nederland nog altijd weigert de onafhankelijkheid van Indonesië vanaf 17 augustus 1945 te erkennen.

Dat ligt toch wat genuanceerder: Nederland accepteert 'politiek en moreel' de datum van 17 augustus 1945 als de dag van de onafhankelijkheid van Indonesië, zo verklaarde een woordvoerder van de Nederlandse ambassade alweer enkele jaren terug. Minister Bot van Buitenlandse Zaken was destijds aanwezig bij de viering van de 17e augustus in Jakarta,

Het probleem met Meijerink is dat hij geen zinnige discussie aanzwengelt omdat toch vooral gekant is tegen 'de racisten die ons land regeren' in plaats van zich aan te sluiten bij het Comité Nederlandse Ereschulden. De herdenking van 4 mei is geen politiek manifest. De Nederlandse soldaten die kort na de Tweede Wereldoorlog dienst weigerden kregen langdurige gevangenisstraffen en waren evenzeer slachtoffers.