Dat hij zelf voortdurend op aperte leugens wordt betrapt doet er kennelijk niet toe. Het meest pijnlijke voorbeeld dat het aantal mensen dat de inauguratie van Trump bijwoonde: veel meer dan de media deden vermoeden, was zijn stelling. Een paar simpele foto's konden dat makkelijk weerleggen.
Op initiatief van The Boston Globe hebben kranten in de VS afgelopen week redactionele stukken tegen president Trump gepubliceerd. Strekking: media zijn niet 'de vijand van het volk', zoals Trump roeptoetert.
Gaat dat helpen? Dat is nog maar zeer de vraag. Krapuul haalt Jack Shafer op de website Politico aan: Amerikaanse kranten speelden Trump met deze gezamenlijke actie juist in de kaart. Het blog gaat zover door te suggereren dat de kranten Trump in het zadel hebben geholpen door de zeer loyale aandacht die hij van de media – in de volle breedte – kreeg. Aandacht die functioneerde als een heel effectieve megafoon. Aandacht waarin sensatie domineerde en kritische reflectie naar de marge werd geduwd.
Wat ook onderbelicht blijft: de kranten klagen wel, maar zelden draaiden ze dankzij Trump zo goed. De oplages zijn na jaren van malaise flink omhoog gegaan. Menigeen wil weten wat voor chaos het is in het Witte Huis. Onder Obama zakte de journalistiek weg in een politiek-correcte loomheid.
De lakmoesproef moet nog komen. Want betekenen die voortdurende aanvallen op de pers voor de komende tussentijdse verkiezingen in november? De eerste tekenen wijzen op een verzwakking van de Republikeinen, vooral van de kant van de 'suburbs', die het beleid van Trump niet langer willen steunen. De polarisatie kan Trump politiek vleugellam maken.
Of gaat de journalistiek toch voor de genadeklap zorgen? Het aanstaande boek van Bob Woodward, de journalist die samen met Carl Bernstein het Watergate-schandaal onthulde, is genaamd Fear: Trump in the White House. Het verschijnt strategisch luttele maanden voor de tussentijdse verkiezingen en reken maar dat de kranten daarmee weer flink gaan uitpakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten