Oud NOS-directeur Bauke Geersing grillt NPO, media en kabinet. zo luidt de titel van een video van het alternatieve kanaal blckbx van Flavio Pasquino (slechts 163.000 abonnees). Om er dan niet bij te vermelden dat met 'oud' de vorige eeuw wordt bedoeld en hij directeur gezamenlijke staf en diensten was, en geen hoofdredacteur van het NOS Journaal. Waar de beste man wel een mening over heeft.
Een beetje kijker vraagt zich al gauw af: wat doet die driftig notities makende snorremans daar eigenlijk? Vanuit welke deskundigheid spreekt hij? De aap rolt al snel uit de mouw: Bauke vindt discussies over klimaatopwarming maar nonsens, ergert zich aan woke opvattingen en vindt LHTB ren onbeduidend clubje met te veel noten op zijn zang. Zelfs Gerrit Hiemstra krijgt er van langs, want klimaatalarmist.
Anders gezegd: de NOS besteedt te veel aandacht aan allerlei zaken waar Geersing niks mee heeft en laat alternatieve opvattingen waar hij zich wel in kan vinden achterwege. Je krijgt er bijna lachstuipen van. Geersing wil gewoon het ON! geluid horen, waar hij ook al eens meermalen is opgedoken. Wegens gebrek aan beter mag hij dan bij Pasquino aanschuiven, waar Bauke toch vooral heel erg belangrijk wil zijn.
Maar ook in ander opzicht is Bauke een man die eigenlijk alleen zijn eigen geluid wil horen. Na zijn pensionering ging Geersing geschiedenis studeren ('Houd je van de straat') en schreef hij boeken en artikelen over de de kolonisatie.
Nu is Bauke al geen briljant schrijver ('ellenlange broncitaten. genummerde opsommingen, en alle mogelijke combinaties van onderstreepte, vet- of schuingedrukte tekst'), maar zijn boek over Kapitein Raymond Westerling en de Zuid-Celebes-affaire wordt zo ongeveer overal gekraakt. Ook door historicus Rémy Limpach, auteur van het geruchtmakende en veelgeprezen boek over het Nederlandse militaire geweld tijdens de de kolonisatie van Nederlands-Indië 1945-1949, die het boek als weinig wetenschappelijk kenmerkte. Kon Bauke niet tegen, dus mocht hij bij Elsevier weer terugslaan.
Beledigd dat hij niet was gevraagd, opende Geersing de aanval op drie instituten onder leiding van het NIOD (‘Oorlogsdocumentatie’) die in twaalf boeken publiceerden over de gewelddadige periode 1945-1950 in toenmalig Nederlands-Indië. Dat ‘Dekolonisatie’-project werd op voorstel van de toenmalige PvdA-minister Bert Koenders gesteund met een miljoenensubsidie.
Volgens Geersing gebruikten de drie instituten de overheidssubsidie niet om de historische feiten recht te doen, maar om propaganda te bedrijven. De groep historici rond het NIOD zou geschiedschrijving er ‘woke’ op nahouden – waarbij blanken steevast en uitsluitend als daders en niet-blanken al even voorspelbaar uitsluitend als slachtoffers worden voorgesteld.
Vervolgens bestookte Geersing de wetenschappers met brieven, vol 'onbewezen en suggestieve aantijgingen' tegen het onderzoek en individuele onderzoekers, met als doel ‘dat het programma wordt gestopt’, zoals hij het formuleerde in een radio-uitzending.
In zijn streven de wetenschappelijke integriteit van individuele onderzoekers te ondermijnen, bediende deze pleitbezorger van transparantie en integriteit zich systematisch van feitelijke onwaarheden, onbewezen aannames en persoonlijke aanvallen, zo foeterden de directeuren van KITLV, NIMH en NIOD.
‘Het is van belang dat hij en zijn collega’s van het meerjarenonderzoek kennis nemen van andersluidende opvattingen' aldus Bauke over Limpach. Vooral de zijne.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten