Tendentieus

Auteur Frank Thunnissen uit Eindhoven is als werktuigbouwkundig ingenieur 'geïnteresseerd in de analytische aanpak van problemen en in het maken van onderscheid tussen vermoedens en feiten'. Met 'anderen' heeft hij zich verdiept in de MH17-ramp, aldus de inleiding van een opiniestuk in het Eindhovens Dagblad van zijn hand.

Thunnissen reageert op een artikel van wetenschapsjournaliste Marga van Zundert die een lans breekt voor het gebruik van internet om misdaden te helpen oplossen. Alleen is het door Van Zundert aangehaalde voorbeeld van 'onderzoeksbureau' Bellingcat volgens hem wel erg ongelukkig. 'In plaats van op basis van feiten te komen tot onderbouwde conclusies wordt door Bellingcat het omgekeerde gedaan: een vooraf ingenomen standpunt wordt met tendentieus bewijsmateriaal tot waarheid gepromoveerd. Met andere woorden: de zwakte zit niet in het gebruik van internet, de zwakte zit in het kritiekloos uitdragen van ongecontroleerde bevindingen door de media.'

Het klinkt allemaal heel nobel, maar de lezer vermoedt al gauw dat ook Thunnissen een vooraf ingenomen standpunt hanteert. Eentje die toevallig niet strookt met de bevindingen van Bellingcat. Dat wordt vooral duidelijk uit het gebruik van de woorden 'anti-Rusland lobbyisten.'

Welke rol Thunnissen precies heeft speelt bij de beoordeling van de feiten is niet duidelijk. Als hij al publiceert over MH17, doet hij dat niet onder zijn eigen naam. Wel verwijst hij naar een 'bekende van mij die op eigen initiatief de crash-site heeft bezocht, aldaar omwonenden (heeft) geïnterviewd en getracht (heeft) het opgevoerde bewijsmateriaal (dé foto!) te verifiëren.'

De bekende wordt niet genoemd. Wel verwijst hij naar 'opzienbarende resultaten' op een wel erg vage site genaamd 7mei.nl. Wie daar daar zorgvuldig afgewogen feiten zoekt, komt behoorlijk bedrogen uit. Thunnissen wil het daarom wel even een voorbeeld geven: 'De beroemde foto van de rookpluim van de gelanceerde BUK-raket is aantoonbaar gemanipuleerd, omdat vanaf het balkon helemaal geen stroomkabels zichtbaar zijn.'

7mei.nl blijkt de site te zijn van de Nederlandse 'burgerspeurder' Max van der Werff, die een verleden heeft als activist. Van der Werff reisde onder meer af naar de flat bij Torez, sprak de buren en klom op het dak waar de bewuste foto’s gemaakt zouden zijn en trof daar geen kabels aan die wel op foto's waren te zien. De claim van Van der Werff is echter alweer onderuit gehaald. Want op andere foto's van diezelfde flat zijn wel degelijk kabels te zien.

Thunnissen gaat nog even verder: 'Het afschieten van een BUK-raket geeft een rookpluim die tien minuten blijft hangen en op twintig kilometer afstand zichtbaar is. Hoe is het dan mogelijk dat het internet niet overspoeld is met foto's en filmpjes van de pluim?'

Wellicht omdat het een oorlogsgebied is waar mensen wel wat anders aan hun hoofd hebben dan foto's schieten? Of omdat smartphones in die contreien minder gemeengoed zijn dan in Nederland? 

Wie zijn Twitter-muur bekijkt ziet dat Van der Werff in elk geval geen onafhankelijk onderzoeker is: hij schildert de NOS maar wat te graag af als staatsomroep en retweet alles dat Rusland in een beter daglicht stelt, tot en met de zaak Litvinenko. Het lijkt er sterk op dat Van der Werff precies doet wat zijn bewonderaar Thunnissen Bellingcat vertwijt: een vooraf ingenomen standpunt wordt met tendentieus bewijsmateriaal tot waarheid gepromoveerd.

Multiculhap

Alleen Joost Niemöller is in staat om een onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) in vijftien Europese landen te koppelen aan het aanbod van de publieke omroep. Meer dan 70 procent van de Nederlanders vindt dat de overheid niet te genereus moet zijn bij het toekennen van een verblijfsvergunning. Niet te genereus is al wat anders dan 'massaal minder asielzoekers', wat Niemöller er van maakt, die dat blijkbaar afleidt uit de populariteit van 'zijn PVV'.

Maar het is wel erg knap om dat onderzoek, dat louter over vluchtelingen gaat, vervolgens te betrekken op de visie van (volgens Niemöller 'gestoord') NPO bestuurder Shula Rijxman. Die heeft op nieuwjaarsreceptie alleen maar gezegd dat de 'samenleving aan het veranderen is.' En een meer diverse en open publieke omroep nodig is om ook in de toekomst Nederland te kunnen verbinden. Multicultipap, noemt Niemöller dat.

Rijxman heeft het niet alleen maar over niet-westerse allochtonen, maar ook over vrouwen. In 2010 was volgens haar 37,6 procent van de mensen dat in beeld kwam vrouw, in 2015 was dat nog maar 35,4 procent.' Er komt geen quotum op redacties, benadrukt Rijxman. 'Diversiteit wordt een sterker onderdeel van ons beleid. We gaan niks verplichten, maar onze wens is ook niet meer vrijblijvend.'

Niemöller kan onmogelijk wat hebben tegen Surinamers, tenzij de angst voor baardmannen inmiddels is ontaard in regelrechte rassenhaat. Niemöller is blijkbaar pas tevreden als Nederland 1 de godganse dag het testbeeld met de blanke bakkes van Geert Wilders uitzendt.

Met die weerzin tegen multicultipap blijkt het in de praktijk trouwens wel mee te vallen. Jörgen Raymann trekt gemiddeld nog altijd zo'n 612 duizend kijkers.

Knuffelinterview

De nieuwe Tweede Kamervoorzitter Khadija Arib heeft een dubbel paspoort. En Leiden is in last. Ten minste bij een deel van bloggend Nederland dat de PVV aanhangt. Joost Niemöller ergert zich al meteen aan een 'knuffelinterview' in de Volkskrant, 'waarin ze wordt neergezet als een sympathieke vrouw'. Alsof het tegendeel de norm is.

'De kwestie waar het om draaide de afgelopen week is de dubbele nationaliteit van Arib. De Volkskrant interviewers doen alsof het daar niet om ging bij de PVV, maar om ‘de afkomst’ van Arib. Dat doet de linkse oppositie in de Kamer ook. Het bekende vieze linkse spelletje,' aldus Niemöller.

Die daarna nog alinea's doorgaat zonder uit te leggen wat nou precies het probleem is. Vreest Niemöller soms dat mevrouw Arib er stiekem een Marokkaanse agenda op nahoudt? Wilders de mond zal gaan snoeren zodra hij over Marokkanen begint? Is de taak van de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal niet om gewoon vergaderingen te leiden in plaats van politiek te bedrijven?

Als voornaamste argument voor het opheffen voerde de PVV in het verleden aan dat mensen met twee nationaliteiten zich moeten houden aan de wetgevingen van twee verschillende landen, die niet op alle punten met elkaar overeen komen. En daar draait het dus om: het zogenaamde gebrek aan loyaliteit. Om daarmee de 1,3 miljoen Nederlanders te schofferen met een dubbele nationaliteit. We horen de PVV ook niet over Maxima.

In 2011 bleek PPV'er Petra Kouwenberg, die werd benoemd als Statenlid in Gelderland, er een dubbel paspoort op na te houden. De PVV wist vervolgens niet hoe snel ze moest aantonen dat Kouwenberg nooit de Turkse nationaliteit heeft gehad.

Terecht wees Volkskrant op het feit dat Arib juist een toonbeeld van geslaagde integratie is. 'Als Wilders echt voor snelle aanpassing is, had hij woensdag niet boos van Arib moeten weglopen maar haar moeten omhelzen.' Ze studeerde aan de hogeschool en aan de universiteit, schreef twee boeken over emancipatie en de onderdrukte positie van moslimvrouwen. Ze richtte de Marokkaanse vrouwenvereniging op. Zo iemand is blijkbaar toch niet geschikt om het 'nepparlement' voor te zitten.

Duckstad

De relevatie van deze week is toch wel het geheime Twitter-account van Geert Wilders. Door een foutje haalde Wilders twee Twitter accounts door elkaar. Via het openbare account wordt alleen gezonden, maar om toch nog tweets te kunnen volgen, vooral over zichzelf, had hij een tweede account aangemaakt. onder de noemer Willie Geerens. Met een foto van de achterkant van zijn gelijk.

Na de onthulling werden de tweets gewist, maar Willie is weer terug.

Via zijn anonieme account blijft Wilders niet alleen op de hoogte van de tweets van ex-PVV’ers die Wilders de rug hebben toegekeerd, maar ook die van Donald, Katrien, Kwik, Kwek, Kwak, de Zware Jongens en Bertus Bolderbast. In totaal volgt Wilders 17 accounts uit de Donald Duck. Dat komt niet als een verrassing. Wilders heeft al al eens zijn blijdschap laten blijken dat de Donald Duck bleef bestaan ondanks het massaontslag bij uitgeverij Sanoma.

Toch roept deze interesse veel vragen op: waar ander fractieleiders elke zondag de dikke weekendbijlagen en de opiniebladen doornemen, leest Geert blijkbaar met de duim in de mond de avonturen van Kwik, Kwek & Kwak. Het kan natuurlijk ontspanning zijn, maar het is ook mogelijk dat Geert in Duckstad de ideale samenleving ziet, waar je alleen de baas hoeft te spelen over drie kleine neefjes. Zo heeft Duckstad een haven, een station, een vliegveld, een rivier, een meer met een stuwdam, moeilijk te beklimmen bergen en zijn er enorme wolkenkrabbers te vinden. Net als in Venlo. Misschien is Geert wel verliefd op Katrien Duck, Klaartje Kip en Clarabella Koe. Of is het toch Kim Holland?

De vrees bestaat dat Geert niet de enige is, en Rutte stiekem elk weekend Robbedoes en Kwabbernoot verslindt.

Loopgravenoorlogen

Rond M17 woedt al enige tijd een propaganda-oorlog die twee kampen splijt. Enerzijds de alternatieve media die er stellig van overtuigd zijn dat iedere beschuldiging richting Rusland westerse propaganda is, anderzijds het kamp dat voldoende bewijzen ziet voor de Russische betrokkenheid. De twee komen geen stap dichterbij. Al hebben alternatieve sites sterk de neiging om vooral de boodschapper zwart te maken. Met name als die bij de algemene media weer iets te veel aandacht krijgt.

Zoals Eliot Higgins, het boegbeeld van het onderzoekscollectief Bellingcat. Bellingcat kwam een dezer dagen in het nieuws omdat ze een groep verdachten betrokken bij aanslagen op MH17 hebben teruggebracht tot 20 Russische soldaten.

Bellingcat heeft een paar succesjes op zijn naam kunnen schrijven: het collectief toonde eerder al aan dat het Syrische leger clusterbommen gebruikte, iets dat president Assad altijd heeft ontkend. Dat deden ze niet aan de hand van geheime documenten, maar door openbare bronnen als Facebook, Instagram en Google Earth af te struinen. Er is overigens ook kritiek op de louter virtuele werkwijze van Bellingcat. Waarvan het belang niet onderschat, maar ook niet overschat moet worden.

De tegenstanders hebben echter moeite om de bevindingen van het collectief te weerleggen. En de frustratie daarover neemt blijkbaar toe. Nadat Bellingcat weer eens ruime aandacht kreeg bij de NOS, ging het blog Want To Know (gespecialiseerd in zweverige onderwerpen, zoals de Holle Aarde) in de aanval: 'Kennelijk weet de NOS niet dat George Soros, de miljardair die ook achter de grote vluchtelingenstromen zit naar Europa, ook de grote financier is van Bellingcat..!'

Die Soros komt niet zomaar uit de lucht vallen. Degene die Bellingcat aan Soros koppelde is Joost Niemöller, ook al stellig overtuigd van een MH17 doofpot. Hij schreef er zelfs een boek over. Met Soros komen zijn twee grootste obsessies samen. Niemöller voert al jaren een verbeten strijd tegen islamisering en is in het verlengde daarvan een sterk tegenstander van de opvang van vluchtelingen.

Soros wordt in de alternatieve media steevast afgeschilderd als de financier van vluchtelingenstromen. Dat blijkt een compleet verzinsel. De filantroop roept Europese leiders inderdaad op ieder jaar ongeveer 1 miljoen vluchtelingen te accepteren, maar zijn complete vermogen van 24 miljard dollar zou snel verdampen als hij de migratie zelfs maar ten dele zou moeten bekostigen.

Daarnaast wordt Soros ook maar al te graag naar voren geschoven als de 'poppenspeler' van de Oekraïne. Die er inderdaad nooit een geheim heeft gemaakt dat er miljarden in de plaatselijke economie moeten worden gepompt om Oekraïne aan de rand van de financiële afgrond weg te trekken. Maar poppenspeler...Soros mocht het willen. Al zijn er wildere verhalen over Soros geschreven.

Bellingcat-boegbeeld Higgins wordt door Niemöller bij voorkeur neergezet als een 'eenvoudige blogger annex huisvader, vanuit zijn huiskamer werkend met een eenvoudige pc.' Lees: niet in staat om in zijn eentje zoveel gevoelige informatie naar boven te halen. Dat beeld, gretig overgenomen door WantToKnow, is ook al niet juist. Het collectief bestaat uit 18 vrijwilligers uit diverse landen. Daar zitten ook Nederlanders bij.

Niemöller wil zijn lezers ook graag laten geloven dat Bellingcat onderdeel is van een wijdvertakt medianetwerk. Zo zou er een relatie zijn met The London Project Investigation, een samenwerkingsverband van 'allerhande hackers en journalisten van The Financial Times'. Deze groep werkt weer samen met het veel grotere OCCRP, The Organised Crime and Corruption Reporting Project. Door Niemöller omschreven als een 'anti-Russische informatiedatabank.'

En die OCCRP, inmiddels zijn we dus twee organisaties verder, wordt volgens Niemöller weer gesponsord door organisaties als The Open Society van Soros. Waarna er helemaal een wild complot wordt gesmeden: 'Door zijn goede connecties met de invloedrijke Rothschild familie heeft de speculant Soros toegang tot unieke informatiekanalen zoals de Britse geheime dienst, maar ook de Engelse Koninklijke familie.'

Met andere woorden: die onschuldige huisvader Higgins is in werkelijkheid maar een klein radartje in een groter geheel, 'waarachter onvoorstelbaar veel geld, hele grote belangen en pressiegroepen schuilgaan'. 'Noem me maar een aluhoedje. Dit is allemaal openbare informatie, met een beetje googelen voor iedereen te achterhalen.'

Het probleem is natuurlijk dat Niemöller door 'een beetje googelen' meer suggereert dan hij kan waarmaken. Samenwerken is immers wat anders dan gefinancierd worden. Want is is toch wel heel merkwaardig dat de puissant rijke Soros even niet de Russische site van Bellingcat kan financieren, waarvoor het collectief momenteel geld zoekt.

Higgins, door Niemöller voortdurend Mr. Spin genoemd, heeft hem hierover al eens aangesproken. Maar Niemöller had toen even geen weerwoord. De Twitter conversatie eindigt met: 'Just listened to @JoostNiemoller's Sputnik interview on Bellingcat, I never realised he was a full on conspiracy nut '