Verslaving

De aangiften van advocaat Bénédicte Ficq tegen de tabaksindustrie strandden deze week bij het Openbaar Ministerie. Die gaat de industrie niet vervolgen voor het bewust toebrengen van verslaving en gezondheidsschade, 'vaak met de dood tot gevolg'. Dat de steun in de laatste weken flink aanzwol, van het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis tot de complete verslavingszorg in Nederland en de gemeente Amsterdam, doet daar niet aan af.

Het OM concludeert met de aangevers dat roken schadelijk is voor de gezondheid, maar acht een succesvolle strafrechtelijke vervolging van de tabaksproducenten gezien de huidige wet- en regelgeving en jurisprudentie domweg niet haalbaar.

Sigaretten en andere tabaksproducten zijn momenteel legaal verkrijgbare genotsmiddelen. De producenten en verkopers dienen te voldoen aan (Europese) wet- en regelgeving. Ook het toevoegen van additieven of ventilatiegaatjes, volgens ex-rookster Ficq de reden van de verslaving, voldoet aan eisen die de Europese Tabaksproductenrichtlijn.

Overheden waren volgens het OM ook op de hoogte van het bestaan van deze ventilatiegaatjes en het feit dat de testresultaten daardoor worden beïnvloed. Maar deze wetenschap heeft de (Europese dan wel Nederlandse) wet- en regelgever geen aanleiding gegeven de regels aan te passen.

Om het OM alsnog te dwingen om tot vervolging over te gaan, gaat Ficq naar het hof met een Artikel 12 Sv-procedure in haar hand. Alleen geven juristen haar weinig kans.

Niet het OM, maar de politiek is de aangewezen weg om de verslavende eigenschappen van het roken te bestrijden. Maar die durft de definitieve stap om deze producten geheel te verbieden nog altijd niet te zetten. Misschien gaan er nog een paar generaties overheen voordat zo'n verbod een feit is en dat zal wel het moment zijn waarop het merendeel van de bevolking, inclusief Kamerleden, het roken definitief heeft afgezworen. 

Sekte

We zijn een week verder en het is nog altijd hommeles bij het Forum voor Democratie, de partij die  nog sneller leegloopt dan een feestballon na een kinderfeestje.

Op 6 februari stuurde Arthur Legger, samen met Freek-Jan Berkhout en Gert Reedijk, een kritische brief naar het FvD-bestuur naar aanleiding van het gedwongen vertrek van Robert De Haze Winkelman en Betty Jo Wevers. Bij het Forum voor Democratie lig je er dan per definitie uit, want 'geprobeerd de gecontroleerde uitbouw van de partij actief tegen te werken en het partijbestuur te ondermijnen.'

Maar wat er eigenlijk staat is: Thierry Baudet cs wensen niet te worden tegengesproken.

Maar Legger hield zijn mond niet en klaagde zijn nood bij RTL. Daar werd de partij afgeschilderd als 'een politieke sekte met als doel een pure Nederlandse cultuur te maken.'

Ook blijken er maar twee formele algemene ledenvergaderingen te zijn geweest. De statuten zijn nooit aan de leden ter stemming voorgelegd. Er worden geen notulen gemaakt. Er is geen interesse in meningen. Er is geen overleg en geen ruimte voor kritiek.

Opvallend is dat Legger beweert dat Baudet alles bepaalt, samen met penningmeester Henk Otten. Waarbij je je afvraagt wat de rol van grijze eminentie Hiddema nog is. Die verkoos onlangs de FEBO boven het partijleidersdebat.

Gelukkig is er nog een ledendag. Dan zeg je dat je de smurrie die over de partijtop zou zijn uitgestort gewoon moet negeren. 

Baudet is niet bezorgd om het wegvallen van leden. Het ledenbestand zou groot genoeg zijn om uit te putten.

Het punt is: dat bestand is geen grabbelton waaruit je een paar jaknikkers selecteert, maar het fundament van twee kernbegrippen - forum en democratie - die Baudet niet lijkt te begrijpen.

Wendbare speedboat

Het Forum voor Democratie begint steeds meer op de partij van Geert Wilders te lijken, met dreigende muiterij en openlijk gecommuniceerde onvrede.

Susan Teunissen, die vorig jaar nog op plaats drie stond bij de Kamerverkiezingen, stapte deze week op wegens gebrek aan democratie binnen de partij. Dinsdag publiceerde NRC een brief van FvD-partijleden Arthur Legger, Freek-Jan Berkhout en Gert Reedijk waarin wordt gevraagd om het vertrek van penningmeester Henk Otten, ook zij willen meer interne democratie en een uitbreiding van het bestuur. En dan was het nog het royement van partijprominent en geldschieter De Haze Winkelman en Wevers. Die twee zouden de macht binnen de partij willen overnemen. Historicus Frank Ankersmit hield het in december al voor gezien.

Het antwoord van boegbeeld Thierry Baudet op al deze ophef: In de afgelopen week hebben minder dan tien leden hun lidmaatschap opgezegd, en zijn er meer dan 500 leden bijgekomen. Er is geen sprake van interne verdeeldheid. Het partijbestuur wordt volledig gesteund in de gekozen lijn door de voltallige Tweede Kamerfractie, alle fractiemedewerkers, de volledige lijst voor de raadsverkiezingen in Amsterdam, de regio-coördinatoren, de voorzitter van het Wetenschappelijk Bureau, de organisatoren van de Zomer- en Winterscholen en de bestuursleden zelf. Plus: FVD wil wendbare speedboat zijn, geen logge olietanker.

Gisteren stond de wendbare speedboat tussen de logge olietankers. De kapitein had moeite om het bootje een bepaalde kant op te sturen. Hij werd geconfronteerd met zijn opmerkingen over homeopathische verdunning, rassenvermenging, de ontmoeting met de omstreden Jared Taylor, racisme en IQ en een dominant blank Europa en uiteindelijk rende zelfs partijgenoot Ramautarsing het podium op voor wat olifantstampij, waarna bij GS alle deelnemers een Hitler snorretje kregen.

Baudet mag nog zo hard schreeuwen dat hij wordt gedemoniseerd, het beeld van een bestuurlijke (en politiek-inhoudelijke) chaos à la Lijst Pim Fortuyn krijgt hij niet meer weggepoetst. 

Krantjes van Jan

Er werd zelfs persconferentie voor opgetuigd: The Post Online-hoofdredacteur Bert Brussen en Jan Dijkgraaf lanceerden afgelopen week trots The Post Offline. 'De papieren krant maakt onderdeel uit van het platform dat ThePostOnline opricht in de strijd tegen de aantasting van de VvMU en de VvMV.' En die afkortingen staan weer voor de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van meningsvorming.

Dijkgraaf: 'We ruiken momenteel de smerige geur van overheidsbemoeienis met de verspreiding van nieuws en opinie van media én particulieren. Media werken daar, bijvoorbeeld in het geval van Facebook en Twitter, mede door nieuwe wetten vrolijk aan mee.'

Keurmerken voor media, nepnieuws over nepnieuws, taalcommissies bij de omroep en toenemende druk op adverteerders met een zwakke ruggengraat, het is een en al malheur in de media. 'The Post Offline gaat samen met haar leden keihard de strijd aan tegen deze twee ontwikkelingen.'

Via internet, maar ook als papieren krant. Als een duidelijke middelvinger naar hen die onze vrijheden afpakken en onze privacy schenden komen Jan en Bert ook met een spraakmakende papieren krant. Alleen voor leden, thuis bezorgd in een gesloten envelop. Alle auteurs mogen daarin trouwens onder pseudoniem schrijven. Maar waarom dat allemaal moet, werd weer eens niet duidelijk.

Wat we wel weten is dit: oliemannetje en professional buttkicker Jan Dijkgraaf is ongeveer de vleesgeworden brekebeen van de journalistiek. Hij probeert van alles, maar niets lukt echt. Hij versleet nogal wat hoofdredacteurschappen. Bij Powned hield hij het nog geen twee maanden vol. Wegens te volle werkdagen. Dijkgraaf tikt nog altijd 'Briefjes van Jan', die door niemand worden gemist, al denkt Jan daar ongetwijfeld anders over.

Na al dat gerommel in de marge wilde Jan in 2016 wat eens anders. Een loopbaan in de politiek als boegbeeld van GeenPeil. Die zou zelf geen beleid voeren, maar fungeren als een levende stemkast. U vraagt, wij draaien. En Nederland deed precies wat GeenPeil wilde: ze stemden niet, exit GeenPeil. 'Wij hadden te weinig mensen, te weinig geld en te weinig tijd om het goed te doen', zei Jan, die spoorslags met vakantie ging.

Maar ja, Jan kan niet stilzitten. Dus komen er rond mei krantjes van Jan. Of liever gezegd: hooguit één, schat Het Knipmes. Al staat dat altijd goed op je lange CV.