Onwrikbaar

Na de langste formatie ooit dreigt alsnog de val van het kabinet. Gert-Jan Segers waarschuwt: wij vertrekken als de dividendbelasting blijft.

Is zijn Christen Unie dan voor die belasting? Nope, fel tegen zelfs. 'Als het niet in het regeerakkoord had gestaan of we nu in de oppositie zaten, dan hadden we tegen de afschaffing van de dividendbelasting gestemd. Die inhoudelijke weging was en is steeds dezelfde geweest,' schrijft Segers op Facebook.

Niemand behalve de VVD houdt vast aan afschaffing. Onder het mom dat grote Nederlandse bedrijven anders naar het buitenland verdwijnen. Bij het CDA bestaat twijfel, en D66 is net als CU tegen. Net als het merendeel van de Nederlanders: nog maar 16 procent is voor afschaffing van de dividendbelasting.

Je zou zeggen: zoveel twijfel is toch wel een heroverweging, of op zijn minst een stevig debat waard.

Dus wat verklaart de onwrikbare houding van de CU? Toch vooral dit: 'We hebben vorig jaar ook een andere weging moeten maken. Een afweging over een heel regeerakkoord, waar behalve de dividendbelasting nog veel meer in staat. Van dat akkoord moesten wij de nadelen enerzijds en de winst anderzijds óók wegen. Een akkoord waarbij wij de afschaffing van de dividendbelasting moesten slikken, terwijl de andere partijen soms weer moesten slikken bij de winstpunten van de ChristenUnie.'

Anders gezegd: als de dividendbelasting blijft, kan er ook weer worden gewikt en gewogen aan andere met veel moeite bereikte afspraken die de CU veel belangrijker acht.

Vijand van het volk

De Amerikaanse kranten en Trump hebben weer eens ruzie, toch vooral omdat de Amerikaanse president niet tegen kritische verslaggeving kan. Trump zoekt daarom al sinds het begin van zijn presidentschap de confrontatie op met de media, die hij consequent als fake news bestempelt.

Dat hij zelf voortdurend op aperte leugens wordt betrapt doet er kennelijk niet toe. Het meest pijnlijke voorbeeld dat het aantal mensen dat de inauguratie van Trump bijwoonde: veel meer dan de media deden vermoeden, was zijn stelling. Een paar simpele foto's konden dat makkelijk weerleggen.

Op initiatief van The Boston Globe hebben kranten in de VS afgelopen week redactionele stukken tegen president Trump gepubliceerd. Strekking: media zijn niet 'de vijand van het volk', zoals Trump roeptoetert.

Gaat dat helpen? Dat is nog maar zeer de vraag. Krapuul haalt Jack Shafer op de website Politico aan: Amerikaanse kranten speelden Trump met deze gezamenlijke actie juist in de kaart. Het blog gaat zover door te suggereren dat de kranten Trump in het zadel hebben geholpen door de zeer loyale aandacht die hij van de media – in de volle breedte – kreeg. Aandacht die functioneerde als een heel effectieve megafoon. Aandacht waarin sensatie domineerde en kritische reflectie naar de marge werd geduwd.

Wat ook onderbelicht blijft: de kranten klagen wel, maar zelden draaiden ze dankzij Trump zo goed. De oplages zijn na jaren van malaise flink omhoog gegaan. Menigeen wil weten wat voor chaos het is in het Witte Huis. Onder Obama zakte de journalistiek weg in een politiek-correcte loomheid.

De lakmoesproef moet nog komen. Want betekenen die voortdurende aanvallen op de pers voor de komende tussentijdse verkiezingen in november? De eerste tekenen wijzen op een verzwakking van de Republikeinen, vooral van de kant van de 'suburbs', die het beleid van Trump niet langer willen steunen. De polarisatie kan Trump politiek vleugellam maken.

Of gaat de journalistiek toch voor de genadeklap zorgen? Het aanstaande boek van Bob Woodward, de journalist die samen met Carl Bernstein het Watergate-schandaal onthulde, is genaamd Fear: Trump in the White House. Het verschijnt strategisch luttele maanden voor de tussentijdse verkiezingen en reken maar dat de kranten daarmee weer flink gaan uitpakken.

Mildere intimidatie

De vraag of het het Haagse PVV-raadslid en oud-Tweede Kamerlid Willie Dille de waarheid sprak in de videoboodschap die zij voor haar zelfmoord afgelopen woensdag op Facebook plaatste, of dat er andere omstandigheden waren die tot haar betreurenswaardige dood leidden, kan vermoedelijk alleen haar familie bevestigen.

In die video vertelde ze: "Ik wil gewoon dat de wereld de waarheid weet. 15 mei, 15 maart 2017 ben ik ontvoerd, verkracht en mishandeld door een groep moslims omdat ze graag wilden dat ik mijn mond zou houden in de Haagse gemeenteraad. Nadat ze klaar waren zeiden ze: 'heb je respect voor Mohammed, heb je respect voor Allah, heb je respect voor Arnoud?' En toen wist ik al wie erachter zat. Arnoud van Doorn die ook in de gemeenteraad zit, en ooit door mij ontslagen is als medewerker, die haat mij intens, een vreselijk gemene man. Nadat het gebeurd was heb ik het aan niemand verteld, ik heb de volgende dag gewoon m'n debatten gedaan."

De beschuldiging richting Van Doorn, die zich jaren geleden tot de islam bekeerde, kan ze hier al niet echt hard maken, en de rest klinkt al even ongeloofwaardig.

Van Doorn begon na zijn ontslag eind in 2011 meteen zijn eigen partij en is tegenwoordig raadslid van Partij van de Eenheid (PvdE). In 2017 nog eens je gram willen halen voor een incident van jaren geleden lijkt al met al weinig logisch.

De bedreigingen uit anonieme hoek kunnen natuurlijk wel waar zijn, net als haar vermoeden dat Van Doorn daar achter zat. Zelf stapte ze niet naar de politie, burgemeester Krikke moest daarin bemiddelen, en uiteindelijk moest de politie na 'intensieve gesprekken' concluderen dat er te weinig aanknopingspunten waren. Zelfs GeenStijl, die als eerste de video verspreidde, stelde zich deze vraag: 'Werkelijke mildere intimidatie die vervolgens in haar hoofd een eigen leven is gaan leiden en verwerd tot een self-propelling lie dat niet meer in de hand te houden was?'

Telerap

O jee, bij de Publieke Omroep mogen rappers die zijn veroordeeld voor ernstige delicten gewoon blijven rappen. Crimineel geweld wordt er bovendien verheerlijkt. En dat allemaal op kosten van de belastingbetaler ook nog.

Komkommertijd ook bij de Telerap. Die stortte zich verveeld op 101Barz, het JoeToeb kanaal van de publieke omroep speciaal voor hiphop-muziek. Van BnnVara dus. Die weer. De rooie rakkers.

In de 101Barz-studio treden volgens de Telegraaf rappers op die zijn veroordeeld voor 'ernstige delicten': wapenbezit, poging tot doodslag en mensenhandel. De lijst is divers, blijkt na een middag kijken op YouTube, aldus de krant.

Wat het artikel al gelijk niet duidelijk maakt: om hoeveel veroordeelde rappers gaat het nou werkelijk? De krant komt niet verder dan een paar concrete voorbeelden, en heel veel meer zullen het er niet zijn. Anders hadden we wel een concreter lijstje voorgeschoteld gekregen. Liever citeert de krant criminoloog Cyrille Fijnaut. Die waarschuwt voor een risico op normalisering van crimineel gedrag.

Wat betreft het taalgebruik stelt BnnVara dat hiphop 'een vrije kunstvorm' is en een 'directe vertaling is van de straatcultuur'.

Daar heeft de omroep wel een puntje. Een beetje rapperd laat zich inspireren door de provocerende gangsterap, afkomstig uit de Amerikaanse getto's. En dat is geen Rube & Rutje: Kleuterliedjes met gebaren.

Maar zo erg als in het buitenland is het in Nederland toch echt niet. Daar wordt nog wel eens een rapper doodgeschoten. Of gaan ze elkaar op de vuist in een vertrekhal.

In Nederland krijgen rappers tijdens een schuurfeest hooguit een steen in hun nek. Waarna de gooier even streng wordt toegesproken: 'Doe je dat thuis ook bij je moeder als het eten je niet bevalt?'