zaterdag 4 februari 2017

Het stille verdriet

Joost Niemöller heeft kort voor de verkiezingen een boekje afgescheiden, Kwaad, over 'het stille verdriet en de woede van Nederland'.

Hoewel, Nederland? Joost sprak met 31 Nederlanders die vinden dat de belangen van allochtonen boven die van de autochtonen worden gesteld. Toch vooral met als doel om aan te tonen dat deze mensen zich overal in de samenleving bevinden. Van intellectueel in ongewassen slobbertrui (Joost zelf) tot links maar gelukkig bekeerd.

Want dat is natuurlijk de frustratie van Niemöller. De PVV scoort weliswaar hoog in de polls, maar heeft geen meerderheid in de Kamer en komt straks niet aan de bak. 'Straks zijn er verkiezingen. Dan gaan miljoenen mensen Wilders stemmen. Tegen hen wordt in de media- en bestuurselite nu al gezegd dat hun stille verdriet en hun opgekropte kwaadheid er niet toe gaat doen, want er zal over hun hoofd geregeerd worden en alles zal bij het oude blijven.'

Behalve als we allemaal Wilders gaan stemmen, hoopt Joost. Leest daarom allen zijn boek.

Die deelnemers aan zijn boek heeft Joost, zo geeft hij grif toe, 'voorgeselecteerd op dit onbehagen'. 'Ik wist bij voorbaat dat bij hen de ontevredenheid over de gevolgen van de massamigratie bestaat. De overgrote meerderheid van deze meestal hardwerkende Nederlanders heeft zich voorgenomen Wilders te gaan stemmen.'

Joost legt niet niet uit hoe hij tot deze selectie is gekomen, maar dat zouden zomaar eens gevallen uit zijn directe kennissenkring zijn.

En daar zit gelijk ook het probleem. Het Knipmes kan met gemak 31 Nederlanders vinden die helemaal niets van Wilders moeten hebben. Maar noemt dat niet de 'woede van Nederland'.

Onderzoeken van bijvoorbeeld het Sociaal Cultureel Planbureau (SCP) en de Raad voor Regeringsbeleid (WRR) zouden het stille verdriet aantonen, beweert Joost. Dat klopt niet. Zorgen over immigratie zijn minder dominant dan in 2015, hoewel de bezorgdheid duidelijk niet is verdwenen.

De toekomstverwachtingen zijn volgens Joost in algemeen slecht: Men verwacht op de een of andere manier ‘oorlog in Nederland. Ook dat is gelogen: Nederlanders zijn juist minder pessimistisch over waar het met Nederland heen gaat (peiling december). En de zorgen beperken zich niet tot 'vluchtelingen'.Kortom, het stille verdriet is toch vooral de boosheid van Joost.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten