Een al geruime tijd sluimerende tweespalt in het CDA is afgelopen week tot ontploffing gekomen door het rapport waarin Pieter Omtzigt onverbloemd alle grieven van zich afschrijft.
Die voelde zich tegengewerkt door de partijtop, vindt dat hij is gepasseerd voor het lijsttrekkerschap en is het oneens met allerlei beslissingen van partijleider Hoekstra. Het zal wel geen toeval zijn dat het rapport dat niet voor buitenstaanders is bedoeld uitgerekend werd gelekt tijdens de toch al moeizame formatie.
En toch ontstaat er ook een ander beeld van Omtzigt, die steeds werd geprezen om zijn vasthoudendheid in de toeslagenaffaire. Omtzigt geeft ook onverbloemd weer hoe er binnen de partij over hem werd gesproken. Woorden als ‘gestoord, ziek, teringhond en psychopaat’ duiden op een behoorlijk slechte werkrelatie met collega's. Er werden zelfs Hitler-snorren op zijn verkiezingsposter getekend. Waarmee ook de ophef rond 'functie elders' een andere invulling krijgt. Evenals het feit dat Omtzigt overspannen thuis zit.
Het fanatisme waarmee hij zich in allerlei dossiers vastbeet en de Kamer grilde had dus ook een keerzijde. Een keerzijde die volgens oud-minister Ben Bot in zijn gezicht ontploft. 'Als ik in zijn schoenen stond, zou ik bedenkingen hebben bij een terugkeer in de fractie. Als hij weer wil meedoen, dan wel con amore!'
Maar misschien heeft Pieter met zijn memo van 75 (!) pagina's al onbedoeld een stap gezet naar een nieuw hoofdstuk in zijn leven. Als voorzitter of aanjager van parlementaire onderzoekscommissies zou hij nog jaren nuttig netwerk kunnen doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten