Slachtofferschap

De grote zuivering is begonnen. Onder de noemer #MeToo hebben een miljoen mensen hun ervaringen met seksueel geweld of seksuele intimidatie gedeeld op sociale media. Mannen vallen bij bosjes neer. De Belgische acteur Jappe Claes is ontslagen door Het Nationale Theater vanwege 'grensoverschrijdend gedrag'. Ook een redacteur van uitgeverij Atlas Contact is om dezelfde redenen op non-actief gesteld.

Talloze mannen hebben onder de hashtag #IHave een openbare biecht afgelegd, wellicht uit lijfsbehoud, om te voorkomen dat ook zij aan de publieke schandpaal worden genageld.

Maar wat dat grensoverschrijdend gedrag precies inhoudt blijft nogal eens in het vage: is dat ongewenst flirtgedrag of billenknijpen? Of erger? Ook zijn de omstandigheden niet altijd duidelijk: in welk decennium speelde zich dit af? Was er sprake van drankgebruik?

'In het narcistische tijdperk is het de kunst om iets te voelen, de emoties op social media uit te braken en vervolgens niets te doen,' klaagt Arno Wellens. 'Het problematische aan dat emotionele tijdperk is dat iedereen in een kamp wordt geduwd. Ofwel je bent een slachtoffer, ofwel een dader.'

De frustratie hierover is het grootst onder de mannelijke aanhang van GeenStijl, het blog dat eerder dit jaar leerde dat vrouwen niet langer als keurvee behandeld willen worden ('Wilt u haar doen?')

'Wat ik het erge vind aan dat hele #metoo gebeuren is dat die achterlijke mensen die #metoo roepen als ze een keer 1 seconde te lang zijn aangekeken in de trein of whatever het ten eerste misbruiken ten laste van vrouwen die *echt* lastig zijn gevallen, en ten tweede niet beseffen dat miljoenen jaren evolutie simpelweg impregneert dat je naar een lekkere dame kijkt als ze voorbij loopt.'

Daar heeft deze anonieme reaguurder wel een puntje. Omwille van de voortplanting is het niet handig als de gemiddelde man niet meer durft te flirten, uit angst dat zal worden aangedrongen op amputatie van zijn geslachtsorgaan. Als de haan zijn sleep opzet, is dat niet altijd uit intimidatie.